Χρήστος Αντωνίου: Πεζό + ποίημα
ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ στην Άρτεμη Τζίτζη Τι να τα κάνω Χάρη όσα δε σου ταχυδρόμησα το ’87. Άλλωστε για σένα ήταν όλ’ αυτά μικροαστικές αντιλήψεις…
ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ στην Άρτεμη Τζίτζη Τι να τα κάνω Χάρη όσα δε σου ταχυδρόμησα το ’87. Άλλωστε για σένα ήταν όλ’ αυτά μικροαστικές αντιλήψεις…
ΘΕΟΦΟΡΟΥΜΕΝΗ (σχ. 2) ΚΡΑΤΩΝ Αν κάποιος από τους θεούς ερχότανε και μου ’λεγε: « Κράτων, άμα πεθάνεις, πάλι θα γεννηθείς απ’ την αρχή και ό,τι θες…
ΣΚΗΝΗ ΠΑΣ Ο ΒΙΟΣ Ἂν μοιάζει, καθὼς λέγαν οἱ παλιοί, σκηνὴ θεάτρου ὁ βίος, κι ἂν εἴμαστε, ὅλοι οἱ ἄμοιροι θνητοί, καὶ θεατὲς καὶ ἠθοποιοὶ σ’ ἕνα παγκόσμιο θέαμα,…
ΤΟ ΧΡΥΣΟΨΑΡΟ Λείπεις, κολυμπάω σα χρυσόψαρο στην πόλη, η γυάλα μου γεμίζει με βροχή, βραδιάζει, σα νύχτα που περίσσεψε, σκεπάζεις τις υγρές μου λέξεις. ΓΡΑΦΗ Ξεχύνονται απ’…
ΜΕΙΝΕ Παρασκευή ήταν που άλλαξε ο χρόνος και ήταν μόνος. Βέβαια, όλοι -ή σχεδόν όλοι- ήταν μόνοι, στο σπίτι τους, μπροστά στην οθόνη να αναπολούν μνήμες αφής, επαφής, τη θέρμη…
ΣΠΟΥΔΗ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ “να που μ’ αρέσει κι αυτό το βουβάλι του μακεδονίτικου κάμπου, τόσο υπομονετικό τόσο αβίαστο, σαν να το ξέρει πως δε φτάνει κανείς πουθενά” Γιώργος Σεφέρης, Ωραίο φθινοπωρινό…
Αναζήτησα τον εαυτό μου.2 Η φύση αγαπά να κρύβεται. Όλα προχωρούν, τίποτε δεν μένει σταθερό. Στα ίδια ποτάμια και μπαίνουμε και δεν μπαίνουμε, και είμαστε και δεν…
1 Η μεταλλική κλωστή της σοπράνο υφαίνει, απαλά και τρυφερά όπως ποτέ άλλοτε, γιατί εκείνος είναι στο ακροατήριο. Πήρε την καλύτερη θέση. Σωματοφύλακες τον περικυκλώνουν σαν μύγες, παρακολουθούν την…
ΠΡΟΣΕΥΧΗ Όσο η γη γυρίζει ακόμα, όσο o ήλιος λάμπει, Θεέ μου δώσε στον καθένα, ό,τι δεν έχει. Δώσε κεφάλι στον σοφό, άτι στον φοβισμένο, χρήμα στον ευτυχισμένο και μην…
Η μνήμη είναι επιλογή. Έτσι είπες κάποτε, με την πλάτη σου γυρισμένη σε μένα, όπως θα ’κανε ένας θεός. Αν όμως ήσουν θεός θα τους έβλεπες. Θα κοιτούσες από ψηλά…