Αρχοντούλα Διαβάτη: ένα αφήγημα
ΑΡΧΗ ΙΝΔΙΚΤΟΥ Τα αστέρια σας επέλεξαν, θα πετύχετε, σχολιάζει υπομονετικά ο αστρολόγος στο κοινωνικό δίκτυο που συχνάζουμε. Απειλεί ότι δεν θα επανέλθει. Ας ακούσω τώρα τα φωνητικά μηνύματα που έχει…
ΑΡΧΗ ΙΝΔΙΚΤΟΥ Τα αστέρια σας επέλεξαν, θα πετύχετε, σχολιάζει υπομονετικά ο αστρολόγος στο κοινωνικό δίκτυο που συχνάζουμε. Απειλεί ότι δεν θα επανέλθει. Ας ακούσω τώρα τα φωνητικά μηνύματα που έχει…
Οι άνθρωποι που έχουν διανύσει ένα σημαντικό μέρος του βίου τους μιλάνε πολύ, ακόμη κι όταν μένουν μόνοι ή σωπαίνουν σαν να περιμένουν να ανοίξει μια πόρτα και να βγουν…
Κάνε πως κρεμάς τα ποδάρια σου απ’ έξω και δεν θα τα ξαναδείς από γόνατο και χάμω. Σε εκείνες τις θάλασσες κολυμπάνε κάτι σκυλόψαρα μεγάλα σα γαϊδούρια, θα στο κάνουν…
Η χαράδρα, άμα τη δεις από ψηλά, είναι σα μια μαχαιριά μέσα στη γη· σαν πληγή που τρέχει μαύρο αίμα. Εκεί που στενεύει πολύ και τρέχει ο καταρράκτης, λίγο πριν…
Η γιαγιά γύρισε πάλι Η γιαγιά ξαναγύρισε. Ασβεστωμένα κλαδιά τα χέρια της, βελόνες που στάζουν ρετσίνι τα φύλλα της. Είναι το δέντρο, μα τα κολορίζια της δεν ζουν πια…
Ο λογαριασμός Μπήκε στην Τράπεζα, δροσια κλιμαστιστικού , με την επιστολή ανά χείρας που του είχαν στείλει, ένας βαρύς λογαριασμός, κι ήθελε να ξεκαθαρίσει, προμήθεια, χρεωστικοί τόκοι, επιτόκιο υπερανάληψης,…
-Από ποιο δρόμο θέλεις να γυρίσουμε; -Από τον επάνω, από τη μεριά του δάσους. Να περάσουμε πίσω από το μπαρ. Δεν την μπορώ τη γκλαμουριά. -Όπως θέλεις. Πάμε, της λέω,…
Στεκόταν αμίλητος στην προκυμαία. Στο κεφάλι του σφυροκοπούσε η εντολή του Θεού να νουθετήσει τους αμαρτωλούς Νινευίτες. Δύο πλοιάρια περίμεναν στην προβλήτα, ένα για την πόλη Νινευή και ένα για…
Ο ΜΠΑΡΜΑΝ Αύγουστος είναι πάντα όταν η πόλη αδειάζει, το τσιμέντο βράζει, οι συναγερμοί βαράνε με τις ώρες και τα σκυλιά γαβγίζουν πίσω απ' τα κάγκελα, τεντώνοντας τις αλυσίδες…
Ομοίωμα Ήταν η εποχή που οι μεγάλοι αποκαλούσαν καρδιά του καλοκαιριού, εμείς όμως αδιαφορούσαμε αν το καλοκαίρι είχε καρδιά, πόδια ή κεφάλι, μας αρκούσε που είχε θάλασσα το πρωί και…
«Αγαπητοί μου…. ΣΤΑ ΑΥΤΙΑ ΜΟΥ ΕΦΤΑΣΕ η φωνή του πρόεδρου της κριτικής επιτροπής, βαριά, κοφτή, έτοιμη για την έναρξη της εκδήλωσης. Έδωσε το καλωσόρισμα και έπειτα σύσσωμη η τοπική…
Τον σκεφτόταν μέρες τώρα, από τότε που τους είχαν συστήσει, κι είχαν κοιταχτεί. Τί είδε μέσα στα μάτια της, τι είδε στα δικά του, πάντως εκείνη τη μέρα του Σεπτεμβρίου,…