Τίνα Σπυράτου: Δύο πεζά

Τακ...τακ ....τα ...τακουνάκια... Τακ... τακ... τα... τακουνάκια... Ισιώνει το φουστάνι της που τσιτώνει στην κοιλιά γιατί έχει και τα παχάκια της. Δεν είναι και παιδούλα πια.. Γκλιν...γκλαν... κουδουνίζουν τα βραχιόλια…

0 Comments

Κάρσον ΜακΚάλερς. Ανταύγειες σε χρυσό μάτι. Μετάφραση: Έφη Φρυδά

Ένα πρασινωπό θαμπό φεγγαρόφωτο πλημμύριζε το δωμάτιο. Η γυναίκα του λοχαγού κοιμόταν όπως την είχε αφήσει ο άντρας της. Τα απαλά της μαλλιά ήταν λυτά, απλωμένα πάνω στο μαξιλάρι, και…

0 Comments

Λένη Ζάχαρη, Σκιτσογραφίες 5Χ5: Κάκια Παυλίδου

Γυναίκα   Σ' αυτήν τη σπείρα ο Κόσμος εισέρχεται μωρό και γίνεται Άντρας. Όσο υπάρχει μία αγκαλιά θηλυκότητας δεν υπάρχει ορφάνια, ο στρατιώτης έχει σπίτι να επιστρέψει, έχει μία πηγή…

0 Comments

Δήμητρα Δημητρίου: Γυναίκα συγγραφέας σήμερα – Όριo και ορίζοντας*

To 1992, η Ιταλίδα συγγραφέας με το ψευδώνυμο Elena Ferrante δημοσιεύει το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο L’amoremolesto (Βάναυση αγάπη), προκαλώντας παγκόσμια αίσθηση. Από τότε, για τα τελευταία 25 χρόνια,…

0 Comments

ΚΩΣΤΑΣ ΠΕΡΔΙΚΗΣ: Η άλλη

Από τότε που τον πρωτογνώρισα μέχρι και σήμερα, πατη­μένα πια τα εξήντα, παραμένει ένας όμορφος και καλοστεκού­μενος άντρας. Ψηλός, στεγνός, με καστανόξανθα μαλλιά, λίγο ασπρι­σμένα και πάντα με μακρύ μουστάκι.…

0 Comments

ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΑΛΕΞΙΑ: Ατμοσφαιρικό

  Μέσ' απ' τους Αμπελώνες διάλεξεν η Νύφη δρόμο να πάρει για να πάει στην εκκλησιά και καθώς βάδιζε με τ' ολοκέντητό της νυφικό τους δαντελένιους πέπλους ξέπλεκα τα μαλλιά…

2 Comments

ΒΑΡΒΑΡΑ ΜΑΥΡΑΚΑΚΗ: Παρούσα

Το καλοκαίρι πέρασε κρατώντας την αναπνοή μας. Ύστερα ήρθαν οι βροχές. Τ’ ασήμια τους απλώθηκαν πίσω απ’ την πλάτη σου. Τα σκαλιά ψηλά. Τα παράθυρα δύσκολα, έτοιμα να μας καρατομήσουν.…

1 Comment

DOROTHY PORTER: Η μάσκα του πιθήκου Μετάφραση: Γιάννης Ζέρβας

(Απόσπασμα από το μυθιστόρημα-ποίημα "Η ΜΑΣΚΑ ΤΟΥ ΠΙΘΗΚΟΥ") Για τη Gwen Harwood Κάθε χρονιά, χρόνια τώρα Πάνω στο πρόσωπο του πιθήκου Μια μάσκα πιθήκου Basho “Τι τον θέλετε τον ποιητή;…

0 Comments

Ισμήνη Λιόση: Τέσσερα Ποιήματα

Απόψε απόψε φίλησα στο χεράκι Του ένα ένα τα δάκτυλα ταπεινά στα όστρακα των νυχιών μετά τα έγλειψα τα βύζαξα ήταν του Ποιήματος τα Χέρια που άφησα να μου χαϊδέψουν…

0 Comments