Γιώργος Καρτάκης: Ο ποιητής και η Μούσα

Στα πίσω χρόνια, που οι αθάνατοι θεοί ανεβοκατέβαιναν σχεδόν καθημερινά από τον Όλυμπο και δεν περνούσε μέρα να μην παίξουν, να γλυκοκοιτάξουν ή να σκανδαλίσουν θνητό, ζούσε στο άστυ των…

0 Comments

Χρίστος Δάλκος: Νεραντζούλα φουντωμένη

οἴαν τὰν ὐάκινθον ἐν ὤρεσι ποίμενες ἄνδρες πόσσι καταστείβοισι, χάμαι δέ τε πόρφυρον ἄνθος (ἔτσι ὅπως τήν ὑάκινθο τσοπάνηδες στά ὄρη  τσαλαπατοῦν καί κείτεται χάμω τό κόκκινο ἄνθος) Σαπφώ Ἡ…

0 Comments

Ελένη Ε. Νανοπούλου: ΤΗΣ ΑΜΜΟΥΔΙΑΣ ΤΟ ΧΕΡΙ

1. Εκείνο το δύσκολο καλοκαίρι που δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ-δηλαδή να διαβάσω, είδα τα χέρια της αμμουδιάς. Ξεφύλλιζα ένα περιοδικό μήπως βρω κάτι ενδιαφέρον. Ούτε κι αυτό κατάφερα. Είχε ανοίξει…

8 Comments

Γιώργος Καρτάκης: Ο καφές

Όταν οι άλλοι ετοιμάζονται τα Σάββατα το απογευματάκι να πεθάνουν βαρώντας κόρνες ως χαρμόσυνες αναγγελίες γάμων στις εθνικές, εγώ έχω ξωμείνει από καφέ στο ακατάστατο διαμέρισμα μου. Ρίχνω, λοιπόν, αξύριστος…

0 Comments

ΚΩΣΤΑΣ ΠΕΡΔΙΚΗΣ: Η άλλη

Από τότε που τον πρωτογνώρισα μέχρι και σήμερα, πατη­μένα πια τα εξήντα, παραμένει ένας όμορφος και καλοστεκού­μενος άντρας. Ψηλός, στεγνός, με καστανόξανθα μαλλιά, λίγο ασπρι­σμένα και πάντα με μακρύ μουστάκι.…

0 Comments

ΖΩΗ ΚΑΤΣΙΑΜΠΟΥΡΑ: Πετσετάκια, σεμεδάκια, καρεδάκια

Στην οδό Σωκράτους, κοντά στο Δίπορτο, και στην Αρμοδίου και κυρίως στην Αθηνάς προς την Ομόνοια έχουν ανοίξει κάμποσα παλιατζίδικα. Πάω και χαζεύω, συχνά. Δεν είναι καθόλου αντικερί,  με διαλεγμένα…

1 Comment

ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΣΚΑΡΑ:  Ρημαδιό

Γύρισε το βαρύ κλειδί στην κλειδαριά, έτσι απλά, όπως έκανε κάθε μέρα όταν κλείδωνε για να πάει  στις δουλειές της, να φέρει νερό από την πηγή στη βάση του χωριού, κατηφορίζοντας…

0 Comments

ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΑΛΚΟΣ: Tα PAIDAKIA

Τήν 4η Ἰουλίου 2043, ἀνήμερα τῆς ἐθνικῆς γιορτῆς, ὁ ἀστυνόμος Μπίκας, ἀποσυρμένος ἐδῶ καί χρόνια ἀπό τήν ἐνεργό ὑπηρεσία, κλήθηκε ἀπό μιά παλιά συνάδελφό του γιά νά διερευνήσῃ τήν ὑπόθεση…

0 Comments