Αγγελική Σκάρα: Ο Φώτο – Μπράχος
«Φώτο-Μπράχος 'πο το Σούλι, τα σιουλβάρια σα σακούλι, Φώτο-Μπράχος 'πο το Σούλι, τα σιουλβάρια σα σακούλι...» Οι παιδικές φωνές ακολουθούσαν τον σκυφτό γέρο σαν αχός. Κι εκείνος χαμογελούσε με το…
«Φώτο-Μπράχος 'πο το Σούλι, τα σιουλβάρια σα σακούλι, Φώτο-Μπράχος 'πο το Σούλι, τα σιουλβάρια σα σακούλι...» Οι παιδικές φωνές ακολουθούσαν τον σκυφτό γέρο σαν αχός. Κι εκείνος χαμογελούσε με το…
Δεν είναι στη πρώτη τους νιότη, η εμφάνιση τους όμως κρύβει φιλάρεσκα κάποια χρόνια. Λένα και Βάσια. Στενές φίλες. Όχι από παλιά, πριν τρία χρόνια, από την πρώτη στιγμή που…
Στα πίσω χρόνια, που οι αθάνατοι θεοί ανεβοκατέβαιναν σχεδόν καθημερινά από τον Όλυμπο και δεν περνούσε μέρα να μην παίξουν, να γλυκοκοιτάξουν ή να σκανδαλίσουν θνητό, ζούσε στο άστυ των…
1 Μόλις εμφανίστηκε στο roof-garden του ξενοδοχείου μου φάνηκε ότι ο χρόνος σταμάτησε να κυλάει. Και δεν ήμουν ο μόνος που ένιωσε έτσι. Για μια στιγμή όλοι έπαψαν να μιλάνε…
οἴαν τὰν ὐάκινθον ἐν ὤρεσι ποίμενες ἄνδρες πόσσι καταστείβοισι, χάμαι δέ τε πόρφυρον ἄνθος (ἔτσι ὅπως τήν ὑάκινθο τσοπάνηδες στά ὄρη τσαλαπατοῦν καί κείτεται χάμω τό κόκκινο ἄνθος) Σαπφώ Ἡ…
1. Εκείνο το δύσκολο καλοκαίρι που δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ-δηλαδή να διαβάσω, είδα τα χέρια της αμμουδιάς. Ξεφύλλιζα ένα περιοδικό μήπως βρω κάτι ενδιαφέρον. Ούτε κι αυτό κατάφερα. Είχε ανοίξει…
Όταν οι άλλοι ετοιμάζονται τα Σάββατα το απογευματάκι να πεθάνουν βαρώντας κόρνες ως χαρμόσυνες αναγγελίες γάμων στις εθνικές, εγώ έχω ξωμείνει από καφέ στο ακατάστατο διαμέρισμα μου. Ρίχνω, λοιπόν, αξύριστος…
Από τότε που τον πρωτογνώρισα μέχρι και σήμερα, πατημένα πια τα εξήντα, παραμένει ένας όμορφος και καλοστεκούμενος άντρας. Ψηλός, στεγνός, με καστανόξανθα μαλλιά, λίγο ασπρισμένα και πάντα με μακρύ μουστάκι.…
Στην οδό Σωκράτους, κοντά στο Δίπορτο, και στην Αρμοδίου και κυρίως στην Αθηνάς προς την Ομόνοια έχουν ανοίξει κάμποσα παλιατζίδικα. Πάω και χαζεύω, συχνά. Δεν είναι καθόλου αντικερί, με διαλεγμένα…
Γύρισε το βαρύ κλειδί στην κλειδαριά, έτσι απλά, όπως έκανε κάθε μέρα όταν κλείδωνε για να πάει στις δουλειές της, να φέρει νερό από την πηγή στη βάση του χωριού, κατηφορίζοντας…
Τήν 4η Ἰουλίου 2043, ἀνήμερα τῆς ἐθνικῆς γιορτῆς, ὁ ἀστυνόμος Μπίκας, ἀποσυρμένος ἐδῶ καί χρόνια ἀπό τήν ἐνεργό ὑπηρεσία, κλήθηκε ἀπό μιά παλιά συνάδελφό του γιά νά διερευνήσῃ τήν ὑπόθεση…
Κόντευε να βραδιάσει όταν πάρκαρα το αυτοκίνητο μου έξω απ’ το πατρικό μας σπίτι. Τα γκρίζα σύννεφα που απλώνονταν απ’ το πρωί στον χειμωνιάτικο ουρανό πύκνωσαν, βάρυναν και έφεραν μαζί…