Ταΐζει τον γάτο Μπήκαμε στο καθιστικό των συναισθημάτων Υπερφυσικά του ωραίου Διαλύεται ήδη η όψη του καιρού Φτιάχνουμε μαγικά διπλής σημασίας Σε παιχνίδι φιλικό Είδα την ουρά του να αιωρείται…
Ποιος σου ’δωσε καημένε καουμπόη τον ρόλο του κακού σε τούτη την ταινία και πάταγες με μίσος την σκανδάλη; Τώρα ήρθε η ώρα η δική σου να πεθάνεις και οι…
Ελλήνων λόγια πώς να εξελληνίσω! «Ελληνικά μιλούν», δεν τους καταλαβαίνω. Εμένα που ο φτωχός δεν ξέρω μήτε ο τάφος μου πού κείται –μολονότι γνωρίζουν άριστα για τ’ αλλουνού Αλέξη τον…
Μέσ' απ' τους Αμπελώνες διάλεξεν η Νύφη δρόμο να πάρει για να πάει στην εκκλησιά και καθώς βάδιζε με τ' ολοκέντητό της νυφικό τους δαντελένιους πέπλους ξέπλεκα τα μαλλιά…
Τα παιδιά δε μεγαλώνουν οι γάτες είν’ εφτάψυχες οι λέξεις είναι εύκολες αν πρόκειται γι αυτές κι αν όχι τα πέταλά τους αφήνουν τα ίχνη που πάνε πίσω σαν τα…
Ο άνθρωπος ψάρι και πουλί θέλει να γίνει. Το φίδι θα 'θελε να 'χει φτερά. Ο σκύλος λιοντάρι είναι μπερδεμένο. Ο μηχανικός θέλει να γίνει ποιητής. Η μύγα μελετά να…
Ερωτικό του Νοέμβρη Του Άη Γιωργιού του μεθυστή Τρεις του Νοέμβρη Κατέβηκα στο υπόγειο να ανοίξω το βαρέλι Με το καινούριο το κρασί Που θα ευφράνει τις παρέες του…
(Σ.τ.Μ.) Δυο «αγαπητικούς της τύχης» ξέρω εγώ: τον Αίγισθο και Μάκμπεθ. Κι οι δυο τολμούσαν να πεθάνουν, έλεγαν, «με το σπαθί στο χέρι». Και γι’ αυτό αξιώθηκαν την…
Απόψε απόψε φίλησα στο χεράκι Του ένα ένα τα δάκτυλα ταπεινά στα όστρακα των νυχιών μετά τα έγλειψα τα βύζαξα ήταν του Ποιήματος τα Χέρια που άφησα να μου χαϊδέψουν…
