Δρ. Κοσμάς Κοψάρης: Το καλοκαίρι του ’85, του Φρανσουά Οζόν

Τι γλυκόπικρο από μια μελαγχολική ανάμνηση ενός έρωτα, που περνάει από τις δοκιμασίες του απαγορευμένου και του τραγικού. Με βάση την θεωρία της σεξουαλικότητας του Φουκώ που διέρχεται από το…

0 Comments

Βέρα Παύλου: Το γραφείο των καθηγητών

Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ταινία έκανε τον κύκλο της στους κινηματογράφους, χωρίς να συζητηθεί πολύ. Η γερμανική βραβευμένη ταινία «Στο γραφείο των καθηγητών». Σημαντική ταινία που θέτει ζητήματα που αφορούν το…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας:  Poor Things τού πολυβραβευμένου Λάνθιμου. Μία «ανθρώπινη κωμωδία» (για να θυμηθούμε τον αθάνατο Μπαλζάκ)

Αναγεννησιακή παραβολή για μεσαιωνικούς καιρούς, φιλοσοφική παρωδία για την Κοινωνία τής Αφθονίας, καυστική κριτική για την άθεη / αντιπνευματική κυριαρχία τής Επιστήμης έναντι τής μαγικής σκέψης. Ο παλαιού τύπου ιδεαλιστικός…

3 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: CALLAS – PARIS, 1958. Το μυθικό κονσέρτο τώρα και σε πολύχρωμη επεξεργασμένη κόπια.

Σε σκηνοθεσία & παραγωγή: Tom Volf Τι περισσότερο να ζητήσει κανείς; Αποσπάσματα που τα είδαν (ασπρόμαυρα και με αναλογικό ήχο) εκατομμύρια θεατές στο YouTube έρχονται τώρα και συντίθενται σε ένα…

0 Comments

Γιούλη Ζαχαρίου:  Πεσμένα Φύλλα (Fallen Leaves 2023) σκηνοθεσία: Aki Kaurismaki

Ένας άνδρας και μια γυναίκα, ανώνυμοι κι αόρατοι, σε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα. Δυο άνθρωποι της εργατικής τάξης μέσα στο άξενο αστικό τοπίο, μια μίζερη ζωή, μια φτώχεια εξευτελιστική, μια…

0 Comments

Γιούλη Ζαχαρίου: Monster (2023) του Hirokazu Koreeda

Στους σκληρούς καιρούς που διανύουμε, ποιος σκηνοθέτης είναι πιο ικανός να δώσει μια διέξοδο στη σύγχρονη απελπισία, από τον κατεξοχήν ανατόμο του ψυχισμού των παιδιών και υπερασπιστή του δικαιώματος τους…

0 Comments

Γιούλη Ζαχαρίου: Περασμένες Ζωές (Past Lives 2023) της Celine Song

Σύμφωνα με το in yun -  μια παλιά βουδιστική αντίληψη -  το πεπρωμένο επανενώνει μέσα στον συμπαντικό χρόνο τα άτομα που στο παρελθόν ‘’αγγίχτηκαν’’, έζησαν κάποτε τη δική τους μικρή…

0 Comments

Γιούλη Ζαχαρίου:  Umberto D. ( Vittorio De Sica, 1952)

Ακούγεται μάλλον αφελές να μιλάς σήμερα για αυτοσεβασμό και αξιοπρέπεια σε ένα κόσμο που τα αντίθετα τους θεωρούνται τα κατεξοχήν εχέγγυα επαγγελματικής επιτυχίας και κοινωνικής αναρρίχησης. Σε κοινωνίες που έχουν…

0 Comments

Γιούλη Ζαχαρίου: Το μπλε του καφτανιού

Είναι πάντα μια πρόκληση για τον θεατή η παρακολούθηση μιας συναισθηματικά πολυσύνθετης ταινίας, επικεντρωμένης στην εύθραυστη ισορροπία μεταξύ των μελών ενός ιδιότυπου τριγώνου και τοποθετημένης σε μια σύγχρονη συντηρητική μουσουλμανική…

2 Comments

Λίζα Διονυσιάδου: OTTЕПЕЛЬ (Λιώσιμο των πάγων). Σκηνοθεσία Βαλέρι Τοντορόφσκι.

  Μια ματιά πάνω στο έργο.  Mόσχα, 1961. Στην ηγεσία της Σοβιετικής Ένωσης, γενικός γραμματέας του Κ.Κ.Σ.Ε. ο Νικήτα Χρουστσόφ (1958-1964),ηγέτης κατά το μεγαλύτερο μέρος του ψυχρού πολέμου, αυτός που…

0 Comments