Μαρία Γεωργαλά: ένα ποίημα

ΦΟΒΟΣ    Όταν οι άνθρωποι φοβούνται, χάνεται το πρόσωπο τους μέσα στην πλάτη τους. Κολλάνε οι ρίζες των μαλλιών στην πατούσα. Ένα κουβάρι μπλεγμένων αλυσίδων οι νευρώνες του εγκεφάλου και…

0 Comments

Μαρία Γεωργαλά: Χαμόγελο

Πόσο ζηλεύω το ανέμελο χαμόγελό σου.  Καθησυχάζει τις καθημερινές μου περιπολίες, στους στενούς διαδρόμους της αέναης καταστροφής. Η πόλη αναθαρρεύει για λίγο από τις δολοφονίες. Μέσα από το ανέμελο χαμόγελό…

0 Comments