Θα μπορούσαμε να ονομάσουμε Πανόραμα το βιβλίο Ψηφίδες Ποίησης και Ζωής, ηράκλειο άθλο, που εκπόνησε ο Ρήσος Χαραλαμπίδης, ο γιος του ποιητή, ποιητής και ο ίδιος. Πατώντας πάνω στα βήματα…
Ο Ηλίας Τσιαμήτρος γεννήθηκε, κατοικεί και εργάζεται στη Βέροια. Του αρέσουν τα αμερικάνικα αστυνομικά μυθιστορήματα και τα «νόστιμα» ιστορικά βιβλία. Μνημονεύει ολοχρονίς Διονύσιο Σολωμό και Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη. Ανάμεσα στον Σεφέρη…
«Τα εγγόνια του Ομήρου». Μνήμη, Συγγένεια, Ταυτότητα στο Γκαλλιτσιανό της Καλαβρίας είναι ο τίτλος του βιβλίου που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Επίκεντρο, το 2023. Συγγραφέας του η Χριστίνα Πετροπούλου, που…
Δεκαέξι χρόνια μετά την πρώτη του εκδοτική εμφάνιση (Ο βυθός είναι δίπλα, διηγήματα, Πατάκης, 2008) και οχτώ χρόνια μετά το μυθιστόρημα Καϊάφας (Πατάκης, 2016), ο Νίκος Αδάμ Βουδούρης επανέρχεται στο…
Anno mundi Αρχή του νέου χρόνου, έτη τόσα Απ’ το Μπιγκ Μπαγκ, το Τσίμτσουμ, τον Κατακλυσμό Ή την Εγείρα Μα ποιος μετράει τον χρόνο, ποιος τα νερά…
Εις το διηνεκές παρόν Εις το διηνεκές τότε Προσκολλήθηκες Εις το διηνεκές μέλλον Εξακριβώθηκε Το διηνεκές παρόν Εφιάλτης για Τους κολασμένους. * Όταν φεύγεις Οραματίσου Παράδεισο Με φωτεινά νερά…
Ο νέος χρόνος Ταξίδι στο άγνωστο Με άσπρα φτερά * Ημέρες λευκές Στο ημερολόγιο Άγραφα φύλλα * Ταξίδι στο φως Νωπό το πάθος του χθες Ρόδια στο τώρα…
Ο ΠΟΛΥΟΝΟΜΑΤΟΣ ΧΡΟΝΟΣ (ένα σατιρικό ποίημα) Σε λένε, πανδαμάτορα, σοφό, τιτάνα εσένα, πως σου πρέπει θρίαμβου παιάνας γιατρό, μικρό παιδί, πατέρα της αλήθειας σε καλοπιάνουν σε μια ώρα της βοήθειας.…
Στο φως της νύχτας τα δώρα μου ανοίγω ελπίδας πνοή. Διάφλογες φωταύγειες οι στιγμές είναι χρόνος. Κάλαντα, φωνές παιδικές, αγγελικές μες τις γειτονιές. Ανθίζουν χρυσάνθεμα γιομάτα φως και…
Ταξιδεύαμε για τη μικρή πόλη με το μεγάλο ιστορικό «φορτίο» νιώθοντας κάπως, ελάχιστα, αλλά κάπως μίζερα κι αμήχανα, διότι το πιεστικό προηγούμενο διάστημα δεν είχαμε κατορθώσει να ξανακοιτάξουμε τα βιβλία…
Μαζί Καταλύουμε τη Βασιλεία του Θανάτου Σου μιλώ με τ’ ανάκουστα λόγια με την άμορφη Σου φανερώνομαι ύπαρξη Σε παίρνω μαζί μου στους λησμονημένους Κόσμους από τα μέσα μου…
Δεν θέλω να καταδυθώ σ’ έναν αγώνα του δρόμου. Έχω τόση κούραση στους ώμους. Αφήστε με μόνον σαν πράγμα που τοποθέτησαν πάνω στο τραπέζι κι ύστερα το ξέχασαν.…
