Βασίλης Πανδής: Η επιθυμία ν’ αγκαλιάζουμε τα δέντρα
«Μια μέρα εκεί που περπατούσα νόμισα πως άρχισαν να μου μιλούν τα δέντρα, είπα δεν μπορεί, κάτι σημαίνουν τόσα θροΐσματα. Σταμάτησα για λίγο και στάθηκα στη σκιά του ενός. Το…
«Μια μέρα εκεί που περπατούσα νόμισα πως άρχισαν να μου μιλούν τα δέντρα, είπα δεν μπορεί, κάτι σημαίνουν τόσα θροΐσματα. Σταμάτησα για λίγο και στάθηκα στη σκιά του ενός. Το…
22 Ιουνίου Ποια Δήμητρα σε πρόσφερε στον κόσμο; Ελένη, Κύπριδα ή Περσεφόνη, όπως και να σε πουν θα σου ταιριάξει. Γυναίκα γήινη κι αιθέρια συνάμα, γέννημα θερινού ηλιοστασίου, που…
Στη μακρινή χώρα των γενναίων πολεμιστών ακόμη και ο χρόνος είχε ψηλώσει αφύσικα. Οι ώρες ήταν ατελείωτα μακριές, ενώ τα λεπτά τραβούσαν τους δείκτες των ρολογιών για να κερδίσουν μερικά…
Χωρίς να μας ενημερώσουν κάποιες φορές οι φίλοι αλλάζουν το τηλέφωνό τους Μ' όση φόρα κι αν πατάμε το πράσινο κουμπί παίρνοντας το παλιό νούμερο τότε αυτό δεν απαντά Κάποιες…
[Non omnis moriar...] Non omnis moriar – Τα περήφανα προσωπικά μου αγαθά Λιβάδια των τραπεζομάντηλων μου, οχυρά αδάμαστων ντουλαπιών, Απέραντα σεντόνια, πολύτιμα λινά Και φορέματα, λαμπερά…
Πυθία, υπέργηρη Μιλούσε αργά και σιγανά με φωνή λίγο σπασμένη, τραχειά κρατούσε ωστόσο μιαν αρμονία ποτάμι απέραντο από ήχους από φθόγγους και φωνήεντα ποτάμι που ήξερε το δρόμο του…
Ορφέας και Ευρυδίκη Αχ, αν μπορούσαμε να γυρίσουμε Τον Χρόνο πίσω, Αν ακυρώναμε χειρονομίες, στάσεις, βλέμματα, Τα λόγια πετούν, ποιος τα καταμαρτυράει… Αχ και να μπορούσαμε να ρίξουμε Μαύρη…
Ξόρκια ξέξορκα γύφτος βαράει το ντέφι ντιρλιντί γλιστράει το κέρμα στην πλατεία γκλιν γριά η μαϊμού ούτε που το κουνάει μόνο φτύνει και μούντζες ένα γύρω στον αέρα δίνει…
ΥΠΟΓΛΥΚΑΙΜΙΑ Πεσκέσι εκείνο το τσίγκινο κουτί με τα ακριβά, τα γαλλικά μπισκότα. Από τότε, έγιναν τ' αγαπημένα της. Κράταγε και τα κουτιά για να φυλάει εκεί όλα όσα η μνήμη…
“Το όνομά σας;”. “Μαριάνθη”, απάντησα και έγραψε στη δεύτερη σελίδα του βιβλίου με καλλιγραφικά γράμματα, “Στη Μαριάνθη. Με εκτίμηση. Αλέξης". Μου έδωσε το βιβλίο χαμογελώντας και συνέχισε με την κυρία…
παιδικοί λυγμοί ηχούν από μακριά εσύ τους ακούς; *** Χειμώνας μόνο όλο τον χρόνο εδώ βόμβες χιονίζει *** χάθηκαν ήδη σαράντα τρεις χιλιάδες για ζωές μιλώ *** σεντόνια λευκά κορμάκια…
Εγώ ο Σίσυφος Για δεκαετίες πορεύτηκα, φιλομαθής κι ενθουσιώδης, σαν αδαής πρωτοετής. Καλλώπιζα το χρόνο με ρεμβασμούς και μύθους κι όλο φροντίδα, τους κατέγραφα. Στα διαλείμματα, περιπατούσα στο βουνό…