Σοφία Βασιλειάδου: Οδηγός επιβίωσης
Οδηγός επιβίωσης Βαδίζοντας άλλαζε σχήματα. Ένα τρίγωνο πάντα της έπεφτε βαρύ, σαν αμήχανο χαμόγελο σε ξένη φωτογραφία. Μα εκεί, στην αιχμή του, κατοικούσε μια θλίψη που δεν ήθελε μάρτυρες.…
Οδηγός επιβίωσης Βαδίζοντας άλλαζε σχήματα. Ένα τρίγωνο πάντα της έπεφτε βαρύ, σαν αμήχανο χαμόγελο σε ξένη φωτογραφία. Μα εκεί, στην αιχμή του, κατοικούσε μια θλίψη που δεν ήθελε μάρτυρες.…
Η μοναδικότητα της αφοσίωσης προς την πατρίδα και του αισθήματος τιμής των Σπαρτιατών Σχ. 2 ΄Ετυχε τότε η πόλη [της Σπάρτης] να έχει γιορτή και να είναι γεμάτη…
ΠΕΝΤΕ ΑΜΕΤΟΧΕΣ ΜΕΤΟΧΕΣ Οδήγηση Μα τι να ‘ναι η οδήγηση; Ερωτική μ’ εκείνο του Σεφέρη το αυτοκίνητο με τις γυμνές ανάσες; Ιδανική με του Εμπειρίκου το υπερωκεάνειο με…
1. Έκλεψα έναν άντρα αλλά ποτέ μου κάτι αξίας Σηκώνω το ρολό από μπαμπού 2. Θέλοντας να ερωτευτώ πετάω μια φραουλίτσα μες το στόμα μου 3. Φως πυγολαμπίδας: Λοξοδρομώ από…
Ο παλιός φούρνος Στο μεγάλο πατάρι που ήταν μέρος του φουρνόσπιτου κοιμόταν καλά. Δίπλα του πάνω σε προβιές κοιμόταν η Φακούντα, η υπηρέτρια. Κοντά στο φούρνο, σε ένα παράπηγμα φτιαγμένο…
ΚΡΥΜΜΕΝΑ ΨΗΦΙΔΩΤΑ Σε ποιόν να πω τ’ ανείπωτα πριν έρθει η στιγμή που θα σωπάσω; Στη γη που γνώριζε τα βήματά μου και στα δέντρα που άκουγαν μεσάνυχτα τους…
Όταν θα Φύγεις Όταν θα φύγεις, άφησε πίσω δύο βελονιές στην κουβέρτα του κόσμου. Λίγο από το άρωμα που μάγεψε τους κατακτημένους και το κελάηδισμα του…
I Γιασμίνα Όταν η Γιασμίνα στέγνωσε στην ακτή, έβγαλε απ’ τον κόρφο της το μικρό μαχαίρι, έκοψε την πλεξίδα της και την έριξε πίσω στο κύμα που την έφερε.…
Οι ακάλυπτοι των πολυκατοικιών με τα παράθυρα του ημίφωτος και τις μεταλλικές σπειροειδείς σκάλες θα μπορούσαν να είναι μια ποιητική αντίδραση στην τσιμεντοποίηση και «αλουμινοποίηση» της πρωτεύουσας. Ρουφούσαν τους αστικούς…
Έβλεπε πάντα το ίδιο θέμα. Άρχιζε την ώρα του απομεσήμερου όταν χαλάρωνε δίπλα στη θάλασσα, λίγο πριν ξεκινήσει την απογευματινή παράδοση στο…
O ουρανός επάνω του δώματος έχει μια ρωγμή απ’ άκρη σ’ άκρη μια ζωντανή πληγή στη μεταφυσική που αλλάζει μορφή ανάλογα ποιος την βλέπει και πώς την κοιτάει ανάλογα με…
Μπήκε και βγήκε στη φθινοπωρινή θάλασσα του νησιού, πολλές φορές, ασθμαίνοντας. Πατώντας στα ρηχά, κάθε φορά έβγαζε, με κόπο, ένα πολύ μεγάλο βότσαλο, το καμάρωνε και το ακουμπούσε με τρυφερότητα…