Νίκος Ι. Τζώρτζης: ένα ποίημα
Ας αρχίσω με τον ποιητάκο μέσα μου* ΑΚΟΥ, ΠΟΙΗΤΑΚΟ Για άλλη μια φορά το γραφόμενό σου σε αντιγράφει. Επιφανειακώς. Δουλοπρεπώς. Ανιαρώς. Κοιτάξου στο γραφόμενό…
Ας αρχίσω με τον ποιητάκο μέσα μου* ΑΚΟΥ, ΠΟΙΗΤΑΚΟ Για άλλη μια φορά το γραφόμενό σου σε αντιγράφει. Επιφανειακώς. Δουλοπρεπώς. Ανιαρώς. Κοιτάξου στο γραφόμενό…
Ανθοφορία Σε κοντινή απόσταση, η καταιγίδα προχωράει στα βορειοδυτικά, τα φύλλα στις φτελιές ίσα ίσα που ακούγονται. Μέσα απ’ τα χόρτα και τα αγριόχορτα στρατιές εντόμων σαν να ετοιμάζουν…
Ουκ εν πολέμω θνήξεις Ύπνος με διακοπές και όνειρο αλλόκοτο. Μόνος, ντυμένος στα μαύρα, σε δάσος με δέντρα πυκνά. Χέρια απλωμένα σε σχήμα σταυρού ή ικεσίας. Κάτι μου…
ΑΤΙΤΛΟ Ήταν ζεστό το βράδυ εκείνο του Σεπτέμβρη. Ανεβήκαμε λαχανιασμένοι ως τον Προφήτη Ηλία. Τα φώτα της πόλης χαμηλά και πιο πέρα η μαύρη θάλασσα, αργοσάλευτη. Αποζητούσαμε λίγη δροσιά…
ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ Φωτογραφίες στάχτη καμένες μνήμες σ’ όνειρα καπνό Εκεί που πεύκα με βαθιά σκιά με της ρητίνης τ’ άρωμα τραπέζι έστρωναν πρωί σε πανηγύρια μέλισσας Στα μαύρα τώρα…
Μαντίλι δεμένο στα μάτια Τρύπες παντού Σκαμμένη γη και αίματα Περνούν οι υδροφόρες Πομπή του θέρους πένθιμη Σβήνει το χνάρι τους η άσφαλτος Ό,τι κυλά απάνω της γρήγορα το στεγνώνει…
Polybag Χθες βράδυ τη λάμπα σαν έσβησα αρνήθηκα να σε ονειρευτώ· τη μορφή σου βάλθηκα να ξεχάσω να νιώσω το σώμα μου γυμνό χωρίς τα χέρια σου με τις…
ΕΝΑ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ ΚΑΙ ΔΥΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ Η ολιγωρία των φύλλων Μα πώς να κλείσεις ένα φύλλο στα χέρια σου όταν εκείνο κλίνει το πρόσωπό του κοιτάζοντας του ήλιου το στέμμα στην…
ΑΠΟΣΤΑΚΤΗΡΙΟ ΣΤΟ ΠΟΤΑΜΙ Πέτρινοι τοίχοι, και ρωγμές όπως ιστοί αράχνης Οπου ενοφθαλμίζονται υγρασία και έντομα Μυρωδιά σταφυλιού με την αγωνία του να γίνει κρασί Ο θρήνος μιας δεκαοχτούρας από…
Στην αντανάκλαση του ονείρου Ποτέ δεν θα σε κατηγορήσω, ποτέ δεν θα πω τίποτα, δεν είδαμε μαζί το ίδιο όνειρο, δεν σε περίμενα μέχρι να ξημερώσει. Έζησα μια…
ΧΩΡΙΣ ΠΙΝΑΚΙΔΕΣ Αφού τον σκότωσες, με το μάτι θολό πήρες το δρόμο για το ακρωτήρι. Χαιρέτησες ό,τι ακόμη απ’ τη ζωή, θολά-θολά, μπορούσες. Ως τότε ανίδεος μα η μουσική…
Στην Ανθούλα Δανιήλ και στον Γιώργο Ρούσκα για την γεωμετρική γλώσσα των αριθμών… Και τη νύχτα ακόμα Από τον Ήλιο τρέφεται η ζωή. Κι αυτός… * Φάος Εφάνης Φάνης…