Καίτη Παυλή:  Το ανθρωπάκι και το σπίτι του  

Πότε ακριβώς χτίστηκε το μικρό οίκημα και πότε κατοικήθηκε απ’ το ανθρωπάκι, άγνωστο. Σαν να ήταν από πάντα εκεί, στη μέση του κάμπου. Ολοτρόγυρα λόφοι και βουνά πράσινα και καφετιά,…

0 Comments

  Γιούλη Ζαχαρίου: Ένα δικό μου όνομα

    Άρχισα να ζω πραγματικά όταν γνώρισα τη γάμπα της Βέρας. Γάμπα  γεροδεμένη, μονοκόμματη. Είχα αράξει δίπλα σ’ ένα παγκάκι στο παρκάκι της γειτονιάς και λιαζόμουν μισοκοιμισμένος. Με το…

1 Comment

Ευδοκία Γιαννιώτη Λειβαδά: Τελευταία γραμμή άμυνας, λιμάνι

Στο λιμάνι του Πειραιά, η νύχτα είναι παράξενη. Μια ομορφιά μυστηριακή ντυμένη  με  πέπλα  σκιάς  και  ομίχλης . Συχνά κατεβαίνω τα βράδια στην Ε1 και βλέπω τα βαπόρια να φεύγουν…

2 Comments

Νίκος Τακόλας: Αγιά-θαλασσινή  

«Λάλησε, πάει λάλησε». «Βικέντη, σύνελθε. Δε γίνονται αυτά», έκανε ο πλοιοκτήτης. Τέσσερεις κυβερνήτες του ‘φυγαν. Χωρίς να ζητήσουν καμιά αποζημίωση. Το ‘βαλαν στα πόδια μόλις πάτησαν στεριά, κοιτώντας πίσω τους…

0 Comments

Λένη Ζάχαρη: Ο μπάτσος της Σίου (απόσπασμα)

...Η Σίου δεν ήταν πουτανάκι ...απλά της άρεσε το σεξ...άλλωστε η εποχή της δεν το απαγόρευε... Άλλα απαγόρευε...τις συγκεντρώσεις, τις παρέες που μιλούσαν για πολιτικά, τις συζητήσεις για τη "Χούντα".…

0 Comments