Πασχάλης Κατσίκας: Ένα διήγημα
TO ANTIO Πρέπει να σηκωθείς, το ξυπνητήρι διαμαρτύρεται κάθε πέντε λεπτά. Κάνε ένα βήμα, να κατέβεις από αυτή τη λευκή βάρκα, που πλέει απ’ τα μεσάνυχτα ως την ανατολή…
TO ANTIO Πρέπει να σηκωθείς, το ξυπνητήρι διαμαρτύρεται κάθε πέντε λεπτά. Κάνε ένα βήμα, να κατέβεις από αυτή τη λευκή βάρκα, που πλέει απ’ τα μεσάνυχτα ως την ανατολή…
Ο Άγγελος κορίτσι καστανό παίζει πετώντας από αριθμό σε αριθμό. Γιοι των ανθρώπων Τον δένουν ολόγυμνο με λευκές ταινίες νύχτα στο δάσος Τον εγκαταλείπουνε στην ερημιά. Ο Άγγελος διασχίζει…
Εις χουν επέστρεφε Πνεύμα, του σώματος τις μεταβάσεις προετοίμασε που 'ναι να 'ρθουν, τις κινήσεις της ύλης που σε βάστηξε. Ανυψώσου στου θυμιάματος τον καπνό. Πέσε πάνω στη γη μαζί…
Ένα κείμενο για την Ανάσταση εν μέσω πανδημίας… Απ’ όπου και να το πιάσει κανείς, ο θάνατος είναι αποτρόπαιος. Είτε απομυθοποιημένος από τους ορθολογιστές ως απλή φυσική διαδικασία , είτε…
Πώς θα μπορούσε να εξελιχθεί η ζωή μιας γυναίκας που γεννιέται μ’ ένα φιλί κι ένα τραγούδι; Ποιους ανθρώπους θα μπορούσε να συναντήσει στο διάβα της, ικανούς να αφομοιώσουν κομμάτια…
Αυτές τις μέρες, όλοι μας αναγκαστικά, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια πρωτόγνωρη κατάσταση. Δεν αναφέρομαι στην υποχρεωτική παραμονή μας στο σπίτι. Αυτή, για κάποιους είναι ακόμη και επιθυμητή. Κάποιων άλλων, ίσως…
Μια κουβέντα του Ελύτη, ένας στίχος του ''αχρηστεύει το θάνατο''. Γι' αυτόν που αγαπάει, όσο τίποτα, τη ζωή και το μύθο της, το ποίημα της ζωής και τη ''γήινη ομορφιά''…
Πορφύρωμα ζωής Κι όσο τα χρόνια πλήθαιναν με μιαν ανελέητη ευκολία και σειρά και στένευαν οι αλλότριες κι ασύμμετρες εποχές σε μια άκληρη, απρόσωπη εφημερία κι έναν ανώριμο…
«Πρόκειται να γίνεις Ντοστογιέφσκι»; Η ερώτηση ήρθε απρόσμενα, έπεσε σαν παραγινωμένο φρούτο από το δέντρο και μάλλον περίμενε απάντηση. (Υποθέτω πνευματώδη). Μου την υπέβαλε ένας ηλικιωμένος «άνθρωπος των γραμμάτων» (τα…
Ζωγράφος Το μόνο που αδυνατεί να κάνει ο ζωγράφος είναι να σεργιανίσει μέσα σ' ένα πίνακά του, να δει τους μαιάνδρους των ποταμών που ζωγράφισε, να τραγουδήσει το τραγούδι της…
Σταμάτα πια να κουτουρντίζεις, έλεγε η γιαγιά μου η Πολίτισσα κάθε φορά που κάθιδρη εισέβαλλα στο σπίτι μετά από το τρελό παιχνίδι στα χώματα της γειτονιάς. Έτρεχα στην αγκαλιά της…