Είναι γνωστές και διάχυτες οι επιδράσεις που δέχτηκε ο Γιάννης Βαρβέρης από την ποίηση του Κ.Π. Καβάφη. Η βασικότερη νομίζω πως είναι η θεματολογία της ποίησής του που σχετίζεται με…
"Και με φως και με θάνατο", ακαταπαύστως. Αδιαλείπτως βαδίζουμε σε σπείρα ατέρμονος κοχλία. Χλομά, παγωμένα φεγγάρια φρουροί της νύχτας σε κήπους αγαπημένων, Ικέτες εκπλήρωσης παλιών και νέων προσδοκιών. Σ’…
Η φίλη μου η Θεανώ, «μαζί γεννηθήκαμε», έλεγε και μ’ αγκάλιαζε, « μαζί θα πεθάνουμε», με αποτέλειωνε ξεκαρδισμένη στα γέλια. Ήταν τότε ο θάνατος ακριβώς ένα ανέκδοτο, να γελάσουμε με…
Κάποιες φορές Κάτι βγήκε μεσ’ απ’ το σκοτάδι. Δεν ήταν κάτι που είχα ξαναδεί. Δεν ήταν ζώο ούτε ανθός, εκτός αν ήταν και τα δυο. Κάτι βγήκε μεσ' απ’…
O άνθρωπος έρχεται στη γη με την τελεολογία ενός τοκετού και φεύγει με την αναπότρεπτη έλευση του θανάτου, σαν κάποιος να τον φυσάει και να ξεκολλάει από την ύλη, έκπτωτος…
Άρχισε κιόλας να σφυρίζει στα παραθύρια μου να πετάει πέτρες να με τρομάξει να μη χορεύω να μην τραγουδώ. Μα εγώ που σκέφτομαι τους γαλαξίες συνεχίζω να χοροπηδώ να…
Χαμηλότατο, έρπεις σχεδόν καταγής, ενοχλητικό έως και βλαβερό ζιζάνιο, φυτρώνεις παντού, ραδίκι μου σεμνό και ανεπιτήδευτο. Το πατάς και ενοχή καμία. Βλέπεις, φυτρώνεις από μόνο σου, χωρίς την παραμικρή προσπάθεια…
Κι αυτό το κάτι γρατζουνά τον ύπνο μου Τώρα που ξαφνικά όλα τα εννοώ Και τ’ αντέχω. (Αμέσως τότε, ξημερώνει. Γίνονται σωροί στάχτης τα βουνά. Ένας αναίτιος άνεμος σηκώνεται.)…
ΘΕΟΜΑΧΙΑ Μήτε ο φόρος ο ληστρικός που έρχεται ανελέητα και ορμητικά σαν αυγουστιάτικο μελτέμι, μήτε η αρρώστια που χτυπάει γύρω μου κι ακόμη ασύστολα μ’ αποφεύγει, μήτε ο Θάνατος…
Στον Αλέξη Ζήρα Πέρασαν ήδη εννέα χρόνια από την έκδοση της ποιητικής συλλογής Κρυφός Κυνηγός του Γιώργου Μαρκόπουλου, Μια συλλογή που εκ των πραγμάτων θα έλεγα ότι ανήκει στις…
Ο άνδρας με τον λεπτό λαιμό χώθηκε στο σεντούκι, έκλεισε το καπάκι και άρχισε να ασφυκτιά. «Λοιπόν, είπε ασφυκτιώντας ο άνδρας με τον λεπτό λαιμό, ασφυκτιώ στο σεντούκι επειδή έχω…
Νοητική ασυνέχεια Λίγες κινήσεις θα αρκούσαν να φέρουν το σκοτάδι κι όμως η απόσταση παραμένει μεγάλη. Καθημερινός θάνατος Με παγωμένο το πρόσωπο και άδειο μυαλό πλησίασα στον…
