Ο μοναχός ξαπλωμένος στο σκληρό κρεββάτι του κελιού του κοιτάζει βουβός το ταβάνι και σα να μη ξέρει από που ν΄ αγκιστρώσει το βλέμμα του γυρίζει με κόπο προς…
Μάτια κλειστά, κλειστό δωμάτιο, στόμα, αυτιά Φωλιάζοντας βαθιά μες στη δική του νύχτα το καθένα Όντα ημίθεα και παίζουμε Απομυζώντας μ’ εκατό βεντούζες το ’να τ’ άλλο Σε κίνηση…
ΣΠΟΥΔΗ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ “να που μ’ αρέσει κι αυτό το βουβάλι του μακεδονίτικου κάμπου, τόσο υπομονετικό τόσο αβίαστο, σαν να το ξέρει πως δε φτάνει κανείς πουθενά” Γιώργος Σεφέρης, Ωραίο φθινοπωρινό…
ΣΥΓΓΝΩΜΗ Άγιο πλάσμα! Άθελά μου συχνά τάραξά σου Τη χρυσή τη γαλήνη τη θεία, και πόνους Της ζωής πιο βαθείς και πιο κρύφιους Μπόρεσα μερικούς να σου…
"Κάποτε είχαμε, βεράντες πλωτές και ανοιχτές στους αφύλαχτους ανέμους". Στα νησιά μας φυσούσε πάντα πολύ. Κι απόψε φυσάει ένας αγέρας που παίρνει τα στοιχεία και κάνει τους δείκτες των ρολογιών…
