Παυλίνα Παμπούδη: Οδυσσέας Ελύτης
«Καλησπέρα» τραύλισα με φωνή εντόμου. «Μοιάζεις με τον Ρεμπώ» μου είπε με ολύμπιο χαμόγελο και μου έδωσε το χέρι. Ένιωσα να κοκκινίζω κολακευμένη, το ανόητο ον. Ώστε συνέκρινε τα ποιήματά…
«Καλησπέρα» τραύλισα με φωνή εντόμου. «Μοιάζεις με τον Ρεμπώ» μου είπε με ολύμπιο χαμόγελο και μου έδωσε το χέρι. Ένιωσα να κοκκινίζω κολακευμένη, το ανόητο ον. Ώστε συνέκρινε τα ποιήματά…
Η (πέρα από την προσληπτικότητα της νόησης) έννοια «χρόνος» απασχολεί εμμονικά την Ποίηση. Προσωπικά, σε όλα μου σχεδόν τα ποιητικά βιβλία ο χρόνος παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο (στα δυο μάλιστα συνθέτει…
Περνά Περνά η ώρα, πέρασαν τα χρόνια Καμήλες απ’ το μάτι της βελόνας- Περνάμε πάλι και οι άνεμοι Της Ιστορίας. Αεροβατώντας Στα μαρμαρένια οριζόντια τείχη Που ορίζουνε την επικράτεια…
Η κ. Λιλή ήταν μια ήσυχη ηλικιωμένη κυρία, που ισχυριζόταν πως είναι πεθαμένη. Και, απ’ τη μεριά της, είχε απόλυτα δίκιο - ασχέτως αν όλοι οι άλλοι δεν…
(...) Τη στιγμή εκείνη Κάηκε το τρίτο των δασών. Πικράθηκε Το τρίτο των υδάτων. Έπεσε λοιμική. Άνοιξε η γη Τις μικρές και τις μεγάλες κατοικίες Των ανθρώπων καταπίνοντας. Κι έγινε…
Στα επείγοντα επικρατούσε πανδαιμόνιο. Τραυματιοφορείς έτρεχαν στους διαδρόμους σπρώχνοντας φορεία, γιατροί και νοσοκόμοι μπαινόβγαιναν βιαστικά στα χειρουργεία, σκοντάφτοντας διαρκώς πάνω σε παραζαλισμένους τραυματίες και συνοδούς. Στον πηχτό αέρα αιχμηρές κραυγές…
ΚΑΤΣΑΡΙΔΑ Οι κατσαρίδες είναι ένας κόσμος που ζει, λάθρα, παράλληλα στον δικό μου. Τις φοβάμαι, όχι τόσο λόγω της κατασκευής τους, του υπεροπλισμού του εξωσκελετού τους, της αντοχής τους, της…
Κοιμάμαι – ύλη ασταθής, πιο ασταθής Υπόνοιες διάσπασης, πού είσαι; Παλεύω τα σεντόνια Μορφή να πάρω, ποια μορφή; Εικόνες σε καλειδοσκόπιο Αποχωρίζονται, σμίγουν ξανά, αποχωρίζονται Πανσέληνος σε έξι, σε δώδεκα…
V Τι αγωνία Θα ’ταν κάτι κρυφό πολύ κρυφό, πολύ κρυμμένο, αλλιώς γιατί να ψάχνω τόσα χρόνια στα θεμέλιά μου κάτω από χιλιάδες ύπνους; Τι να ήταν; Έψαχνα στα…
* Ευτυχισμένος που έκανε το ταξίδι του Οδυσσέα * Κράτησε τη ζωή του ψιθυριστά μέσα στην απέραντη σιωπή *Του άρεσαν οι σπηλιές στην αμμουδιά κι οι ζωγραφιές της θάλασσας *…
Να μερικές παλιές "νέες" χρονιές! Μεταγράφω εδώ τις αρχές των Ιανουαρίων από ΟΛΑ τα περισωθέντα «επιτραπέζια ημερολόγιά» μου του περασμένου αιώνα. Ναι, κι αυτές τις καταγραφές τις θεωρώ Πρώτη Ύλη. …
Την ποίηση τη σέβομαι υπερβολικά: όπως λέω συχνά, τη θεωρώ το μοναδικό μας άλλοθι για την παρουσία μας στον πλανήτη. Και αποφεύγω, όσο γίνεται, να επικαλούμαι το όνομά της επί…