Joanna Chrobak. Alice Στο κείμενο που ακολουθεί, μια παλιά μου γνώριμη αφηγείται ένα κομμάτι της ιστορίας της χρησιμοποιώντας ιδιωματισμούς με βάση το χρώμα. Τι να πούμε, έχει και αυτή, τις…
Ξεχειμωνιάζοντας Είναι ο καιρός της ευκολίας, να κάνεις τίποτα δεν έχεις. Στροβίλισα τον εξολκέα της μαμής, Έχω το μέλι μου, Έξι γυάλες από δαύτο, Έξι γατίσια μάτια στο κελάρι, …
Ἐμμανουήλ Ροΐδης) - Ἱστορία μιᾶς γάτας. ...Την προς τους γάτους συμπάθειαν των συγγραφέων και καλλιτεχνών επεχείρησαν τινές να υποτιμήσωσιν, ονομάζοντες αυτήν διαστροφήν, ως την όρεξιν όζοντος τυρού, αώρων οπωρών ή…
Εξαιτίας της άδοξης κατάληξης του γάμου τους, εύκολα ξεχνάμε πόσο ευτυχισμένοι ήταν οι δυο τους για μεγάλο διάστημα. Η Σύλβια είχε σαγηνευτεί από τον Τεντ πριν ακόμα τον γνωρίσει, και…
Τα παλιά βιβλία είναι δεύτερες ευκαιρίες. Είναι κομμάτια δικά μας που τα ανασύρουμε, είναι πολύτιμες καρφίτσες στο μπούστο, στο καπέλο μας, είναι χειροβομβίδες που σκάνε στα έκπληκτα χέρια μας. Τα…
Πες χρώματα δες χρώματα Λες κόκκινο. Τόνος στην πρώτη συλλαβή, ορμάει πάνω σου, η ένταση διαρκής, καρφί πάνω σε ακατάσχετη αιμορραγία. Ύστερα σκέφτεσαι επαναστάσεις για να τη σταματήσεις. Ύστερα βάφεις…
Βαθιά στο δάσος βαθιά στο δάσος κυνηγοί και αγωγιάτες, πραματευτές του νου κυνηγούν, σκοτώνουν κι ύστερα εύθυμα τα σφάγια τους διαλαλούν. αμέσως ντύθηκες εσύ κόκκινου ουσάρου φορεσιά και το γουνάκι…
Στο καφέ Heroina dolorosa, στην πόλη του Μεξικού Ο Τσαρλς έχει φθάσει νωρίς, αφού πρώτα επισκέφθηκε για πολλοστή φορά το Casa Azul, το θρυλικό μπλε και ροζ σπίτι του ζεύγους…
Ένα πρασινωπό θαμπό φεγγαρόφωτο πλημμύριζε το δωμάτιο. Η γυναίκα του λοχαγού κοιμόταν όπως την είχε αφήσει ο άντρας της. Τα απαλά της μαλλιά ήταν λυτά, απλωμένα πάνω στο μαξιλάρι, και…
Ο κήπος σκιερή ετοιμασία περιεχομένου Τα σκαλιά στρογγυλεμένα σε ακουμπούσαν για να αρχίσεις να νιώθεις Κι όταν έμπαινες στο διάδρομο Χώρος απροσδιόριστος, χρησιμότητα δύο κατευθύνσεων με μια υδρόγειο για…
Η συνάντηση, ύστερα από τους μήνες της καλοκαιρινής ραστώνης, έγινε στη Νέα Υόρκη στο καφέ Fillettes. O Τσαρλς καταφθάνει γκριζοπράσινος από τα νεύρα και την απουσία θαλασσινής αύρας, σε αντίθεση με την Νόρα…
Στο τέρμα του δρόμου, εκεί όπου ψυχή δεν κατοικούσε πια κι ο κόσμος είχε μετατραπεί σε ένα ανοιχτό καμίνι, εκεί όπου ένας φανοστάτης στεκόταν ακόμα ορθός και φώτιζε το δρόμο…
