Βαγγέλης Μητράκος: Σπάρτη 1949 – Μια φωτογραφία διηγείται την ιστορία της
Σεπτέμβριος του 1949. Έχει, ήδη, μπει το φθινόπωρο, για τα καλά, και το λεωφορείο του ΚΤΕΛ είναι έτοιμο να ξεκινήσει το ταξίδι του για τη νότια Λακωνία, με τέρμα τη…
Σεπτέμβριος του 1949. Έχει, ήδη, μπει το φθινόπωρο, για τα καλά, και το λεωφορείο του ΚΤΕΛ είναι έτοιμο να ξεκινήσει το ταξίδι του για τη νότια Λακωνία, με τέρμα τη…
Ο Roland Barthes είχε πει ότι: «Η πραγματική μας πατρίδα είναι η παιδική μας ηλικία». Γι’ αυτό, κάθε Πάσχα, καρτερούμε στον Σταθμό το τραίνο, που θα μας πάει πίσω σ’ εκείνα τα Πάσχα…
-Παππού, μπελετσούκα, «διατάζαμε» τα εγγόνια. Κι ο παππούς, ο Γιάννης Κοντοές, από «χωρίον Κουρουνιού Καρύταινας, Γορτυνίας, Αρκαδίας», ξέχναγε όποια κούραση και έγνοια είχε και γονάτιζε. Κι εμείς πηγαίναμε από πίσω…
Οι σημερινοί Έλληνες λένε : «Πάμε να φάμε». Οι παλαιοί λέγανε: «Πάμε να πιούμε». Κι ακόμα καλύτερα: «Πάμε να πιούμε κρασάκι». Κι αυτό το … «κρασάκι» δεν ήτανε χαϊδευτικό αλλά …
Η κοντούλα η λεμονιά «ΟΛΑ μου τα δίνει, ΤΙΠΟΤΑ δεν θέλει». Απλόχερη, ΚΑΙ φέτος, με φιλοδώρησε με ένα πανέρι μυρωδάτα, κατακίτρινα, ζουμερά λεμόνια, που με αγάπη μάνας και στοργή ανάθρεψε…
(Λέμε τα Κοιμητήρια τόπους σιωπής, βουβά και θλιβερά κατοικητήρια των κεκοιμημένων. Όμως, σ’ αυτούς τους τόπους ακούς ιστορίες ζωής και πιάνεις κουβέντα μ’ εκείνους που εκεί «αναπαύονται», ιστορίες και κουβέντες…
Η «ΜΑΣΚΑ» Την είχαν επικηρύξει οι Γονείς, η Εκκλησία , το Σχολείο , οι Κατηχητές , η Αστυνομία ...και ΟΛΟΙ οι θεματοφύλακες των Οσίων και Ιερών του Έθνους και…
Απίστευτο κι όμως αληθινό!!! Ο γάμος των ομοφυλόφυλων και η τεκνοθεσία εκ μέρους των, έχουν γίνει το Νο 1 θέμα της πολιτικής και κοινωνικής σκηνής και της δημοσιογραφικής επικαιρότητας. Με …
Τα παλιά σπίτια της Σπάρτης ήταν τα στολίδια της και η καρδιά της. Όχι μόνο τα μέγαρα, τα νεοκλασικά κι εκείνα των νέων ρυθμών του ’30 (Bauhaus Architecture κλπ) αλλά…
Κάθε χρόνο, που, παραδοσιακά, βγάζουμε το χριστουγεννιάτικο δέντρο, για να το στολίσουμε, έρχονται, πρώτα – πρώτα, τρία πουλάκια και κάθονται στα κλαδιά του, μαζί και τέσσερις καμπανούλες. Τα πουλάκια αυτά…
Το βιβλίο ήταν παλιό. Το μαρτυρούσε το κιτρινισμένο χρώμα του και οι άκρες του, οι φθαρμένες από το βγάλε-βάλε, στα ράφια του ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟΥ ΣΑΜΠΑΤΑΚΟΥ: «Σωτήρη Ιορδάνου, «Ο άνθρωπος και το…
Η γιαγιά μου η Σταμάτα, από «χωρίον Κουρουνιού, Καρύταινας, Γορτυνίας, Αρκαδίας», όταν , αραιά και πού, ερχότανε στη Σπάρτη, για να δει τα παιδιά και τα εγγόνια της, όλο μπροστά…