Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Μαρκ Τουέιν, ένας μεγάλος σαρκαστής των ανθρωπίνων
Η πραγματική πηγή του χιούμορ δεν είναι η χαρά, αλλά η λύπη. Δεν υπάρχει χιούμορ στον Παράδεισο. Οι δυο πιο σημαντικές μέρες στη ζωή σου είναι η μέρα που γεννιέσαι…
Η πραγματική πηγή του χιούμορ δεν είναι η χαρά, αλλά η λύπη. Δεν υπάρχει χιούμορ στον Παράδεισο. Οι δυο πιο σημαντικές μέρες στη ζωή σου είναι η μέρα που γεννιέσαι…
Η αρχαϊκή και η κλασσική περίοδος της ελληνικής γλυπτικής, η αιγυπτιακή τέχνη και η τέχνη των Ίνκας και των Αζτέκων, ο Ροντέν, το σουρεαλιστικό μανιφέστο του Αντρέ Μπρετόν, το Bauhaus,…
Τι ήξερα για την Γιολάντα; Ελάχιστα, πολλά- Αγάπησε και αγαπήθηκε Ήταν ποιήτρια, ήταν η πένθιμη βιολέτα Το ταπεινό ίον το εύοσμον Με αυστηρή γλυκύτητα διαχειριζόταν άψογα Δυσλεκτικές συνθήκες των καιρών…
Σαν όνειρο του φάνηκε η επιστροφή στον τόπο καταγωγής του. Σαράντα χρόνια έλειπε από την πόλη που γεννήθηκε. Με το που πάτησε πόδι εκείνο το πρωί στη γενέτειρά του, μια…
Η αφορμή για τη συζήτηση με τον καθηγητή Βάλτερ Πούχνερ είναι η θεατρική σειρά των εκδόσεων Νίκας, την οποία επιμελείται. Κι αν το θέατρο είναι ένα απέραντο πεδίο ζητημάτων και…
Η μεγάλη σημαντικότατη ηθοποιός και φιλόζωη φιλάνθρωπος Άννα Βαγενά υπερβαίνει εαυτήν σε αυτή την άκρως πολιτική παράσταση με κοινωνικό πρόσημο. Συνδυάζοντας εξασκημένη εμπρόθετη στοχευμένη ενσυναίσθηση με την ψυχρή λογική επαληθεύει…
ΣΥΝΑΝΤΗΘΗΚΑΜΕ Σ’ αγάπησα τόσο, που λησμόνησα ―τι ευλογία ! ― τον εαυτό μου. Που η ζωή μου έγινε λατρευτική φωτιά που ζευγαρώνει με τα χείλη σου.…
Το κορίτσι των κάτω Στην καθηγήτρια Ευθυμία Πανδή-Παυλάκη Θα είχε περάσει μια ώρα από τη στιγμή που έφτασε το καμιόνι για τις μετακομίσεις; Ίσως. Είχε έρθει πολύ νωρίς,…
Είναι σε πολλούς γνωστή η περίφημη ρήση του Έγελου (Hegel) που λέει: «Η γλαυξ (εννοεί τη φιλοσοφία) της Αθηνάς αρχίζει την πτήση της με το επερχόμενο λυκόφως ». Με αυτά…
Ι Όπως οι νύμφες των δασών τις καλοκαιριάτικες νύχτες κάνεις έρωτα πάνω στα δέντρα μετρώντας πεφτάστερα και σπερματοσταλίδες. ΙΙ Όπως οι νύμφες των νερών τις καλοκαιριάτικες νύχτες κάνεις έρωτα…
Όλοι είμαστε επιβάτες Ο πατέρας μου οδηγούσε ταξί. Κάθε πρωί έπαιρνε τα κλειδιά, έβαζε μπροστά τη μηχανή και χανόταν στους δρόμους της πόλης. Το ταξί ήταν η δεύτερη ζωή…
Το Φως τελεί εν Αφθονία στο Σύμπαν το πλατύ Και δεν οικονομείται. Η ενέργεια η χθόνια εξοικονομείται Όμως και πάλι φτάνει περισσεύοντας. Το μάγμα στον εσωτερικό ήλιο τής γης Ποιος…