Άγρια Άνοιξη Αδέσποτη, ξέφυγε παρά πέντε Τρέχει γαβγίζοντας και κατουρώντας τα λιβάδια Γαλαζωπό σημάδι στον λαιμό Το δόντι στη σφαγίτιδα μπηγμένο ακόμα- Δεν θα ξεφύγει Πίσω της βαριοπατά ο ίσκιος [ … ]
Κατηγορία: Πρώτη Ύλη
Παυλίνα Παμπούδη: Γιάννης Ρίτσος
Ξέρετε –ξέρουμε ποιος είναι ο Ρίτσος; Όλο τ’ απόγευμα, σκυμμένος στ’ ακρογιάλι, μόνος, μάζευε βότσαλα, λευκά, τριανταφυλλιά, γαλάζια, με τόση σοβαρότητα και προσοχή, που ο ίδιος χαμογελούσε με υποψία [ … ]
Παυλίνα Παμπούδη: Έαρ
Έαρ αρχαίο, αθάνατο Από τη στάχτη του χειμώνα Ο ανερμήνευτος κωδίκελλος στο τέλος των γραμμένων- Νιώθεις το αεράκι; Άτολμο, όλο χνούδια και σε πτήση χαμηλή; Είναι αυτό το ίδιο [ … ]
Παυλίνα Παμπούδη: ΜΥΡΙΣΕ ΑΝΟΙΞΗ
Ναι, όσο πάει Μορφή αλλάζει ο καιρός, η μοίρα και το σύννεφο- Μύρισε Άνοιξη Άρωμα, αεράκι Μέλι πηχτό ευγνωμοσύνη Κυλάει γύρη ύπνου στην πλαγιά- (Παρόλ’ αυτά, ακόμα Εκεί που [ … ]
Παυλίνα Παμπούδη: Η ιστορία του κ. Αδαμάντιου και της κ. Χρυσούλας
Μια φορά, σ’ ένα καλύβι στο βουνό, ζούσαν ο κύριος Αδαμάντιος κι η κυρία Χρυσούλα, ένα πάμπτωχο ζευγάρι, που η μόνη του περιουσία ήταν τρεις κότες, η Σμαράγδα, η Ζαφειρούλα [ … ]
Εαρινή Ισημερία – Για την ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ, 21 Μαρτίου – Μικρό αφιέρωμα: 9 ποιητές
OΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ Nα ‘χε η νοσταλγία σώμα να το σπρώξω απ’ το παράθυρο έξω! Nα τσακίσω εκείνο που δε γίνεται! Kορίτσι που [ … ]
Παυλίνα Παμπούδη: ένα ποίημα – από τον περασμένο αιώνα
Τη στιγμή εκείνη Έγινε η καταστροφή του Ναού Με τους οξύλιθους. Άηχα άνοιξε η νύχτα Το προαιώνιο πένθος για την Εξορία. Μες απ’ τη μαύρη τρύπα Δεξιόστροφος, Αργά Ο [ … ]
Παυλίνα Παμπούδη: Κρύο δωμάτιο
Μια χαραμάδα φως Ξεφεύγει από κάτω, από άλλη χιλιετία Κρύο δωμάτιο, άθλια μόνωση – άραγε Γιατί Ούτε ένα τηλέφωνο να μη μπορείς Να πάρεις τους νεκρούς; Κρύο δωμάτιο, μικροθόρυβοι μόνο [ … ]
Παυλίνα Παμπούδη: ένα επίκαιρο ποίημα της περασμένης χιλιετίας
ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟ Και ξαφνικά, Δεν ήθελα πια τίποτα να ρωτήσω. Σούλι, Ματζικέρτ και Θερμοπύλες Σκρά, Σαγγάριος, Βερντέν, Μπακού Και Σκόδρα, Βελισσάριος, Αλέξανδρος και Νέλσων, Καίσαρ, Χίτλερ και [ … ]
Παυλίνα Παμπούδη: Όλα καλά
Κύριε, μην ανησυχείς, όλα καλά- Έχουν συντελεστεί όλα τα αμαρτήματα Πολλαπλασιαστήκανε Κατακυρίευσαν τη γη, καταγραφήκαν- Βρήκανε πια τις θέσεις τους Τα τρισεκατομμύρια Οι λίθοι απ’ το άδικο τόσων [ … ]
Παυλίνα Παμπούδη: Συμβαίνει
Συμβαίνει τώρα ακριβώς Συμβαίνει πάντα, ναι, και τώρα- Ναι, είναι υπαρκτό εκείνο το κενό Τις νύχτες πέφτεις μέσα Με το κεφάλι, είναι Από ζωή ένα κομμάτι – αυτό που [ … ]
Παυλίνα Παμπούδη: ΚΥΡΙΑΚΗ
Η είσοδος ήταν τυφλή, θυμάσαι; Κι η μπαλκονόπορτα Και το παράθυρο, αλλά Η πίσω πόρτα άνοιγε Πάντα σχεδόν, σ’ εκείνη Την αλησμόνητη εξοχή Με τις παλιές τις Κυριακές Όπου, [ … ]