Ήμασταν πάλι στη σκηνή, στην τελευταία πράξη Επίμονα, βαθαίναμε το κοίλο στο κρανίο Παλλόταν να εκραγεί   Δι’  ελέου και φόβου η αρχαία κάθαρση Ο από μηχανής θεός καραδοκούσε – [ … ]

Περιπλανώμενοι χρόνια πολλά στο νου μας Σταθήκαμε για μια στιγμή εδώ Πού το εδώ; Πού η στιγμή; Τι σημασία έχει;   Θύμιζε λίγο Εκείνο το λιβάδι Στο μέσα μου ημιυπόγειο [ … ]

Έτρεχε το παιδί (σε αργή κίνηση) Και καθώς έτρεχε Σουρούπωνε, ξημέρωνε Έτρεχε   Μάκραιναν τα μαλλιά Τα νύχια του Πολλαπλασιάζονταν  τα κύτταρα (σε κίνηση ιλιγγιώδη) Έτρεχε Φύτρωναν φύλλα Έπεφταν φύλλα [ … ]

Έμοιαζες πολυτραυματίας, έβγαινες από ερείπια Ξανακρυβόσουν, αχ  Σε τρόμαξα; Ποιος από όλους είσαι απόψε; Πρόγονος; Ίσκιος; Εραστής κρυφός; Παιδί; Καταλαβαίνω, είσαι όλοι, όλη η Ιστορία Ντρέπεται για τον άνθρωπο, κρύβεται [ … ]

Α, η απρόσεχτη στιγμή, βγήκε το νέο φεγγάρι Πέσανε άστρα, λέκιασε το μαύρο   Μα Βλέπεις άραγε στον ύπνο; Ή μόνο αναπαράγεις τις εικόνες που δεν έχουν εγγραφεί; Βλέπεις – [ … ]

Αδειάζει το φεγγάρι, θερίζει Η ακονισμένη ημισέληνος Αρχίζει πάλι η διεύρυνση της νύχτας Σιωπηλά    Να μας συμπεριλάβει   Αδέλφια ορφανά, μόρια σκόνης αστρικής   Σε αποστάσεις αστρικές, κοιμήσου   [ … ]

 XXXVII   Ξημέρωμα στο νου σου, στο δωμάτιο Τινάζεται απ’ τον αόριστο της μνήμης το κοτσύφι Αστράφτει μαύρα στον στιγμιαίο ενεστώτα Σκίζει με συριγμό μεταξωτό τον συνεχή-   Αμέσως εμφανίζεται [ … ]

 Μάτια κλειστά, κλειστό δωμάτιο, στόμα, αυτιά Φωλιάζοντας βαθιά μες στη δική του νύχτα το καθένα Όντα ημίθεα και παίζουμε Απομυζώντας μ’ εκατό βεντούζες το ’να τ’ άλλο   Σε κίνηση [ … ]

Ανέβαινε ουράνιο τόξο στη συνείδηση που έπεφτε σε ύπνωση Παίρναμε σχήμα σύννεφου πολύφορου Τι ευφορία Για δευτερόλεπτα ξανά Οι άνθρωποί μας όλοι σε ανάπαυση, ψυχών συστάδα Σε γραφικό, απλό Παράδεισο [ … ]

Σα να ’χανε τα πάντα προς στιγμήν αποσυρθεί Μες στο κουτί (άραγε της Πανδώρας ή του Σρέντιγκερ;) Έμεναν μόνο ένα εσύ κι ένα εγώ, πιο τρομαγμένο   Γνώριζαν Μέλλον δεν [ … ]

Δεν είχε πέρασμα, θα ήταν αδιέξοδο, μα προχωρούσα. Από τυφλό σημείο σε τυφλό σημείο άναβαν τα άστρα Αναγκασμένος ξαφνικά αυτόφωτος Απέχοντας από Θεό και άνθρωπο, μια πολυμορφική οδύνη Γραμμή έγραφα [ … ]