ΤΡΟΦΟΣ: Μακάρι να μην πέταγε το σκάφος της Αργώς ανάμεσα απ’ τις μαύρες Συμπληγάδες με προορισμό του τη μακρινή Κολχίδα. Μήτε να έπεφτε ποτέ πεύκο κομμένο στις λαγκαδιές του…
(Σχ. 1) ΗΛ. Ω θύμημα του πιο αγαπημένου μου απ’ όλους τους ανθρώπους, της ζήσης του Ορέστη απομεινάρι, πώς με χαμένες τις…
[…] Αυτή λοιπόν η γνώμη εξακολουθεί ακόμη και σήμερα να υπάρχει ανάμεσα στους Έλληνες για τους Σκύθες.2 Γιατί τους θεωρούμε εξαιρετικά απλοϊκούς, διόλου κακεντρεχείς και πολύ πιο συνηθισμένους και αυτάρκεις ανθρώπους…
Ο Οδυσσέας ιστορώντας στον Αλκίνοο, τον βασιλιά των Φαιάκων, τις περιπέτειές του από τη στιγμή που άφησε την κατακτημένη Τροία, διηγείται ότι μετά τη χώρα των Λαιστρυγόνων έφθασε μαζί με…
Με το που είπε αυτά, σήκωσε το κατάρτι και τα πανιά του καραβιού τραβώντας τα. Φύσηξε τότε αγέρας φουσκώνοντας το μεσιανό πανί, και γύρω τα σχοινιά αμέσως τεντωθήκαν· και νά,…
[…] Η θεά είναι στημένη στη μέση του ναού - ωραιότατο έργο τέχνης από Παριανό4 μάρμαρο - μεγαλοπρεπώς και χαμογελώντας ελαφρά με μισάνοιχτα χείλη. ΄Ολο το κάλλος της, καθώς είναι…
ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ1 ΠΑ VII,465 Το χώμα είναι νιόσκαφτο κι εκεί, πάνω στο μέτωπο της στήλης, σαλεύουνε τα φύλλα των μισομαραμένων στεφανιών. Ας ξεδιακρίνουμε, οδοιπόρε, αυτά που ’ναι γραμμένα και το…
Αρχίλοχος ΕΙΜΙ Δ' ΕΓΩ ΘΕΡΑΠΩΝ και του θεού του Άρη είμαι ζηλωτής και των Μουσών το θαυμαστό δώρο κατέχω. Μίμνερμος ΑΛΛ' ΟΛΙΓΟΧΡΟΝΙΟΝ ΓΙΝΕΤΑΙ αλλά λίγο κρατά…
Σχ. 2 Το μεγαλύτερο κακό απ’ όλα είναι έμφυτο στις ψυχές των περισσότερων ανθρώπων, και καθώς ο καθένας το συγχωρεί στον εαυτό του, δεν αναζητεί κανέναν τρόπο για να…
Σχ. 1 ΄Ετσι εκείνοι2 μάχονταν· κι ο σάλαγος από τα σιδερένια όπλα στο χάλκινο3 έφθανε ουρανό μέσ’ από τον απέραντο αιθέρα. Και τ’ άλογα του εγγονού τού Αιακού,4 που ήτανε…
[…] 'Οσο για τους πρώτους ανθρώπους που δημιουργήθηκαν, λένε ότι ζούσαν άτακτη ζωή και σαν θηρία, και διασκορπισμένοι έβγαιναν στα βοσκοτόπια και έτρωγαν από τα χόρτα τα πιο τρυφερά και…
Σχ.2 […] Αλήθεια, λέγεται πως με το γιο του Κρόνου, τον Ποσειδώνα, η Πιτάνη έσμιξε και θυγατέρα γέννησε μαυρομαλλούσα, την Ευάδνη· και κάτω απ’ τις πτυχές…
