Θαλασσινή οικειότητα           Δεν είσαι μια στέγη. Δεν ανέχεσαι σκεπές.         Δεν είσαι ένας τάφος. Αγνοείς κάθε σιλό που δεν σκας την κοιλιά του. Δεν είσαι μια ειρήνη. Η [ … ]

Στην ίδια γλώσσα       Στην ίδια γλώσσα Κλαίνε όλοι Στην ίδια γλώσσα Γελάνε όλοι Αλλά μόνο στη δική σου γλώσσα Μπορείς τον πόνο να καταπραΰνεις, Και τη χαρά [ … ]

Δεν υπάρχουν παιδιά να σκαρφαλώνουν τοίχους για να το σκάσουν από το σχολείο. Κανένας αγαθός ανθρώπινος δεσμός φιλία να πιάνει από απλές λέξεις. Δεν υπάρχουν πέτρες για να πετάξεις πέτρες [ … ]

 Η ώρα της νύχτας   Ευτυχία, μοναξιά, δόξα αυτά θα ΄θελες  απ΄ τη ζωή μα η μοναξιά  την ευτυχία καταβρόχθισε κι η δόξα θα’ ρθει μετά τον θάνατο, σαν την [ … ]

 Μου είναι όλο και πιο δύσκολο να ξεχωρίσω ανάμεσα στην άνοιξη και τον παράδεισο,                τα δάκρυα από τις σταγόνες τις βροχής μεθυστικά, μεθυστικά στροβιλίζονται γύρω μου αυτά που βλέπω [ … ]

               Ένα δίχτυ τεντωμένο παγιδεύει κάθε πλάσμα ακόμα και το πιο άγριο.   Πολύ αργά ο νέος ξεφώνισε, και ο αθώος που δεν είχε ακόμα [ … ]

Άλλη μια κι άλλη μια και άλλη μία Κι άλλη μια δύση ακόμη κι ανατολή, Η ίδια κι όμως διάφορη, διάφορη και ίδια, Όπως τη βλέπω τώρα στα στερνά μου [ … ]

ΕΛΕΓΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ IV   Φτωχό κορίτσι, κάτοικε μιας παράξενης χώρας, όπου ο θάνατος κοιτάζει επίμονα μες απ’ το βλέμμα σου, σα να φώτιζε φεγγάρι μακρινό μες απ’ των [ … ]

        Συ με τα σκοτεινά τα μάτια Γυναίκα των ονείρων μου, Με τα σανδάλια από ελεφαντόδοντο, Δεν υπάρχει κανείς που να σου μοιάζει ανάμεσα στους χορευτές, Κανένας με [ … ]

   Έμαθα τόσα σκάβοντας τη γη   Είδα δέντρα να μεγαλώνουν. Που δεν πρόκειται να πεθάνουν στα χρόνια που ζει ένας άνθρωπος Δεν πεθαίνουν ποτέ σαν το βράχο, σαν το [ … ]

                Το τέλος του κόσμου              [La fi del món]                                       Το τέλος του κόσμου θα ξεκινήσει ένα καλοκαίρι μόλις φτάσουνε [ … ]