Του φθινοπώρου οι συχνοί, οι ασταμάτητοι λυγμοί καθώς ξεσπούνε με μιαν ανία αβάσταχτη την τρυφερή μου την καρδιά έρχονται και χτυπούνε. Κι όταν ο χρόνος ο πικρός μέσα στη θλίψη…