Καίτη Παυλή: Συγκάτοικοι

Τούτες τις μέρες της Άνοιξης που γίναμε αίφνης τρεις κλεισμένοι μέσα στο σπίτι, περπατώ σε τεντωμένο σκοινί καθημερινά. Σιγανοπερπατώ, κινούμαι σιωπηλά, αναστέλλω κάθε επιθυμία για ωραίες απολαύσεις. Πώς να ισορροπήσω…

0 Comments

Δώρα Κασκάλη: Ένα ποίημα  

Φράκταλ     Τους τοίχους ψηλαφώ. Βλέπω βραχογραφίες, σπειροειδείς γραφές, σφηνοειδή σχήματα. Αποκρυπτογραφώ τις αναμνήσεις, τόσο πρωταρχικές. Αμέτοχη. Αθώα.   Αυτό είναι ένα σηκωμένο χέρι, ένας μώλωπας το βλέμμα που…

0 Comments