Ο Θόδωρας δούλευε στο σουβλατζίδικο του Βαρτάν στο Μοναστηράκι. Μέρα-νύχτα ιδρωκοπούσε πάνω από τη φωτιά, την τσίκνα και τις μυρωδιές, αλλά ποτέ δεν παραπονιόταν, αντιθέτως του άρεσε. Γιατί έτσι βρισκόταν…
Old Shoes[1] Συχνά μια συνάντηση από τα παλιά σε καλεί να επιστρέψεις στο παρελθόν, στον παράδεισο και την κόλαση της εφηβείας. Κι είναι σαν να μπαίνεις και σουλατσάρεις αμέριμνος σε…
Ο Άρτσερ δεν συνόδευσε τον γιο του στις Βερσαλλίες. Προτίμησε να περάσει το απομεσήμερο κάνοντας μοναχικούς περιπάτους στο Παρίσι. Είχε να αντιμετωπίσει μονομιάς όλη τη συσσωρευμένη θλίψη και τις πνιγμένες…
Ο Στήβεν Χόκινγκ, ο "κυρίαρχος του σύμπαντος" - ο ροκ σταρ της αστροφυσικής, ακτιβιστής στα νιάτα του, αλλά και ένας άνθρωπος που, από την πολύ δημόσια θέση του, πάλεψε για…
Τζάκσον Πόλοκ–Λι Κράσνερ, Λι Κράσνερ-Τζάκσον Πόλοκ. Δύο καλλιτέχνες, ένας γάμος, ένα ακόμα στερεότυπο στην ιστορία της τέχνης. Μια ακόμα γυναίκα που, από πολύ μικρή ηλικία και μέχρι το θάνατό…
Ο κολοσσός Ποτέ δεν θα καταφέρω να σε συναρμολογήσω απόλυτα, Να σε συνδέσω, να σε κολλήσω, όπως πρέπει να σε ενώσω. Γκάρισμα μουλαριού, γρύλισμα γουρουνιού, χυδαία κακαρίσματα Απ’ τα παχιά σου…
200 χρόνια και πλέον μετά τον θάνατό του, η ποίηση του Τζων Κητς έχει τη δύναμη να γοητεύει και να συγκινεί, αφήνοντας τον αναγνώστη με την αίσθηση μιας ασυνήθιστης, πολύ…
Σήμερα Σήμερα χαμηλά πετώ και λέξη δεν λέω. Αφήνω όλα τα βουντού της φιλοδοξίας ν' αποκοιμηθούν. Ο κόσμος συνεχίζει όπως πρέπει, οι μέλισσες του κήπου ζουζουνίζουν σιγανά, τα ψάρια…
"Κατά συνέπεια ο ποιητής είναι πραγματικά κλέφτης της φωτιάς. Σηκώνει όλο το βάρος της ανθρωπότητας, ακόμα και των ζώων. Οφείλει να κάνει να ακουστούν, να ψαυτούν, να γίνουν αισθητά, τα…
"Τρία μήλα πέσαν από τον ουρανό: ένα για αυτόν που είπε την ιστορία, ένα για αυτόν που την άκουσε και ένα για αυτόν που την κατάλαβε." ~Αρμένικη παροιμία~ …
Όταν μαζί με τα παιδιά του με ζώων προβιές ντυμένα, Μελανός, αναμαλλιασμένος στην καρδιά της καταιγίδας Ο Κάιν σε φυγή από τον Ιεχωβά τράπηκε, Σκοτεινός άντρας ήρθε καθώς η νύχτα…
«Ναγκασάκι». Ο Ρόντερικ Τσάμπερς έκανε ένα βήμα πίσω, κι άλλο ένα δεξιά, πλησιάζοντας τη λάμπα στον τοίχο. «Η ξεχασμένη βόμβα». «Ω Θεέ μου», σκέφτηκε ο κύριος Τσιουνγκ. Αν δεν ήταν…
