...Η Σίου δεν ήταν πουτανάκι ...απλά της άρεσε το σεξ...άλλωστε η εποχή της δεν το απαγόρευε... Άλλα απαγόρευε...τις συγκεντρώσεις, τις παρέες που μιλούσαν για πολιτικά, τις συζητήσεις για τη "Χούντα".…
Ω φίδι, επιχείρημα για ποίηση είσαι ˚ σάλεμα σε ξερά φύλλα ανάμεσα όταν άνεμος δεν υπάρχει, λεπτή γραμμή που κινείται υπόγεια αυτό που δεν είναι χρόνος, χρόνο δημιουργεί, φωνή απ’…
Ax, την πόρτα άφησα ανοιχτή, το κερί δεν έχω ανάψει. Δεν ξέρεις πόσο έχω κουραστεί, στον ύπνο δεν επέτρεψα να με αδράξει. Βλέπω να σβήνουν οι γραμμές του δάσους,…
Εισαγωγή Στης όχθης την κυματιστή ερημιά στεκόταν κοιτώντας μακριά, γεμάτος μεγαλόπνοοες σκέψεις. Μπρος του πλατύ ποτάμι έτρεχε και πάνω του κυλούσε ταλαίπωρη βαρκούλα μοναχή. Πάνω στα βρύα, στη βαλτώδη…
Ήπιε την τελευταία γουλιά απ' τον καφέ της και ξεκίνησε για τη δουλειά με μελαγχολική διάθεση. Ένιωθε το κεφάλι της βαρύ, τα μάτια της πρησμένα, κι όλο το σώμα της…
Παράθυρα χωρίς θέα Ο Ελύτης, στον «Ήλιο τον ηλιάτορα», δεν αντέχει παράθυρα δίχως θέα. Θεωρεί πως τα παράθυρα βρίσκονται εκεί «για να ταξιδεύουν την ματιά, να ανακαλύπτουν ορίζοντες, να…
ΑΦΗΣΑΜΕ ΚΑΤΑΚΟΙΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ Αφήσαμε κατάκοιτους τους προγόνους και αφουγκραστήκαμε το σύρσιμο του αγέρα να σαρώνει ακροπατήματα εκλάμψεις και υποψίες αγαλμάτων την ώρα που κατάσκιες οπτασίες παλινδρομούσαν στο σύμπαν.…
ΕΞΑΓΓΕΛΟΣ: Η ίδια από μόνη της σκοτώθηκε. Μα από όσα έγιναν τα πιο οικτρά σού λείπουν∙ γιατί δεν ήσουνα μπροστά.…
ΕΙΣΑΙ Ο ΣΠΟΡΟΣ Είσαι ο σπόρος κι εγώ το χώμα σου. Είσαι μέσα μου και βλασταίνεις. Είσαι το αναμενόμενο παιδί. Είμαι η μητέρα σου. Γη, δίνε τη ζεστασιά…
Λίγοι είναι οι άνθρωποι, αν δεν είμαι μόνο εγώ, που θεωρούν το φθινόπωρο ωραιότερη εποχή από την άνοιξη και το καλοκαίρι. Δε θέλω βέβαια να πω με…
"Και με φως και με θάνατο", ακαταπαύστως. Αδιαλείπτως βαδίζουμε σε σπείρα ατέρμονος κοχλία. Χλομά, παγωμένα φεγγάρια φρουροί της νύχτας σε κήπους αγαπημένων, Ικέτες εκπλήρωσης παλιών και νέων προσδοκιών. Σ’…
Κοιτάζοντας γύρω αφουγκράσου το αναπάντητα δοσμένο, την ουτοπία σύλλαβε, αγγίζοντας των σωμάτων τα δελεαστικά αινίγματα. Στο λευκό περπάτα πισωβλέποντας την θάλασσα, πίνοντας του φεγγαριού τα κίτρα. Κι αν σ’ αποσπάσει…
