Το σ’ αγαπώ από το Α ως το Ω Ήρθες και όλα πια ταιριάζουν λες κι είχαν γίνει απ’ την αρχή για κάποιο λόγο κι η πόλη αυτή είχε χτιστεί…

Καθημερινές συνήθειες   Τα παιδιά σου θα φύγουν σε ταξίδι στον Άρη μη γνωρίζοντας ότι σ’ απολύουν την Πέμπτη. Οι γυναίκες των άλλων σε αφήνουν ν’ αγγίζεις τα διάστιχα μέρη…

 Για να σκοτώσεις ένα πουλί δεν θες πολλά Αρκεί μια πέτρα, μία ξέστοχη ματιά Αρκεί να μην σ’ αρέσουν τα φτερά Να μην αφήνεις το παιδί σου να πετά  …

Τι κι αν του είπα «Πρόσεξε  μην κατεβάσεις καμιά σημαία ρωμαϊκή!»  Δεν μ’ άκουσε. Στις μέρες μας καλά το λεν οι Κύπριοι: «Απ’ όν ακρώννεται γονιού παραγωνιάς τζοιμάται». Για να…

Ένιωθε από μέρες  Τη μικρή απόκλιση του άξονα Επέμενε   Όλα, σιγά σιγά Τελείως ανεπαίσθητα, Μετατοπίζονταν   Έγερνε έξω απ’ τη ζωή Κατά μια μοίρα Μια μόνο μοίρα Άτροπο.   Ένιωθε άρρωστος,…

Ασπρόμαυρα πλακάκια γυάλιζαν αυτάρεσκα, λουστραρισμένοι θώκοι κι υποπόδια. Και τα υποκείμενα  στη θέση τους, με τη σειρά,  σε στοίχιση και συμμετρία.   Κανόνες υψηλοί κι αρχές προς αποστήθιση, αλλά και…