Παυλίνα Παμπούδη: ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΑ  

Το παιδί αρχίζει να γράφει ζωγραφίζοντας τα σύμβολα, και να ζωγραφίζει γράφοντας τις μικρές του ιστορίες. Σ’ αυτή την πρωτογενή εκδήλωση, το βασικό ένστικτο προς έκφραση και δημιουργία είναι  αδιαφοροποίητο,…

2 Comments

Κωστής Καπελώνης: Τρεις ποιητές σε μια σελίδα

1. Τα ’βαλε κάποιος όλα σ’ ένα ποίημα κι έμεινε ο κόσμος άδειος να χάσκει να τον καταπιεί Μετά άδειασε το ποίημα αλλά είχε καταστρέψει τον κόσμο. Και μετά Πέθανε…

0 Comments

Γεωργία  Παπαδάκη: Η ποίηση

Εγώ, που από ανεπίγνωστη πίνω πηγή             Εγώ, που κυνηγώ το άγνωστο πραγματικό             Εγώ, που με το μέλος και τη σάρκα την παλλόμενη                                       των                                             λέξεων                                                        υπάρχω…

0 Comments

Μαρία Κουγιουμτζή Ποίηση

Ποίηση Ποίηση είναι Τα όνειρα που έρχονται Ενώ δεν είσαι κοιμισμένος. Είναι η βροχή  Που πέφτει στα φύλλα  Ενός δέντρου που δεν υπάρχει. Να αυτοπυροβολείσαι Με ένα άσφαιρο όπλο Και…

0 Comments

Ευτυχία Αλεξάνδρα Λουκίδου: Ένα ποίημα

Ο μονόλογος της ερχομένης Ανήκω στα φυτά της οικογένειας των εβενοειδών... Ουδέποτε εξαγνίζομαι μονάχα αποξεχνιέμαι σκοντάφτω πριν φανερωθώ και στη σκηνή διά θαλάσσης ανεβαίνω. Ανέγγιχτη και τρυφερή ανεξιλέωτη και παγωμένη…

1 Comment

Αλεξάνδρα Ζερβού: Δυο ποιήματα

Ναυσικά (Οδύσσειας ν 197-187)   Μικρόψυχοι, μικρόμυαλοι θεοί! Αυτός της θάλασσας, αν και προστάτης μας, μια μέρα θα μας τιμωρούσε, σύμφωνα με τον μυστικό χρησμό. Κι αυτό, μονάχα γιατί εμείς, θεοσεβείς,…

3 Comments

Χρίστος Δάλκος: Ένα ποίημα  

Μητέρα Τερέζα   Ὤ, ὤ, Τερέζες, φώναξε ὁ ἐκταφέας τινάζοντας μὲ σιχασιὰ τὰ παντελόνια του, καθὼς ἕνα μιλιούνι κατσαρίδες χύθηκαν χαρχαλεύοντας μέσ᾿  ἀπ᾿ τὰ χώματα τοῦ τάφου. Παρακολούθησα μιὰν ἀπ᾿…

0 Comments