Ζωή Κατσιαμπούρα: Μετακόμιση
Καινούργιο σπίτι. Χωρίς πολλές σκάλες, μονοκατοικία, με μια μικρή αυλή και αποθηκούλα, ό, τι χρειάζεται για να μην είναι πρόβλημα το κατέβασμα των σκουπιδιών όταν πονά το γόνατο και να…
Καινούργιο σπίτι. Χωρίς πολλές σκάλες, μονοκατοικία, με μια μικρή αυλή και αποθηκούλα, ό, τι χρειάζεται για να μην είναι πρόβλημα το κατέβασμα των σκουπιδιών όταν πονά το γόνατο και να…
«Να σου πω ένα μυστικό;» Έτσι συνήθως αρχίζει, εδώ και καμιά- δυο βδομάδες η μέρα μου. Με το που πλησιάζω την κουζίνα πρωί- πρωί, με την τσίμπλα στο μάτι που…
Πριν δυο χρόνια ο κύριος Γιώργος, ο πεθερός της φίλης μου της Ζωής, γιόρτασε τα 100 του χρόνια, έγινε ένας αιωνόβιος. Την ημέρα των γενεθλίων του, μετά τη γιορτή που του ετοίμασε όλη…
Περίμενε να πιάσει για τα καλά η άνοιξη, να μεγαλώσει η μέρα και ένα Σάββατο, που δεν είχα να γράψω και να διαβάσω για την επομένη, μου το ανακοίνωνε νωρίς…
Στα διακόσια χρόνια που μετράει η χώρα μας στον πολιτικό χάρτη της Ευρώπης το καφενείο ήταν και είναι ακόμα για τον Έλληνα το δεύτερο σπίτι του. Εκεί εκκλησιάζεται τις…
Πιπέρι στο στόμα! Αυτό έπρεπε να κάνω την ώρα που ροχάλιζες ευδαίμων δίπλα μου. Σηκώθηκα λοιπόν από το κρεβάτι μας και επέστρεψα κρατώντας το μύλο με τους μαύρους κόκκους. Με…
Ερχόταν το καλοκαιράκι νωρίς νωρίς στο ραντεβού, με το σορτσάκι του χρωματιστό , ενώ δεν το περίμενες , σφηνωμένη καθώς ήσουν μέσα σε συγγράμματα και κώδικες και με υπογραμμιστικά κίτρινα,…
Γεννήθηκα και έζησα τα πρώτα μου επτά χρόνια στην οδό που είχε το όνομα του σκοτεινού φιλόσοφου. Και νιώθω πάντα σαν να με έχει υπό την προστασία του, σαν να…
Κοιτάζω τον κατάλογο με τα δέκα καλύτερα μουσεία στον κόσμο. Μπήκα στο Λούβρο. Τότε που μπήκα. Στο μουσείο Πικάσο του Παρισιού. Σ' αυτό της Βαρκελώνης. Τελείως άλλη αίσθηση. Όλο νόμιζες…
Ένας αγριοκυπάρισσος υπήρχε στην αυλή του σπιτιού στην κατεχόμενη Γιαλούσα, δυο τρεις κακοξηλωμένες τόνενες καρέκλες, τενεκέδες λαδιού και βενζίνης με κατιφέδες και γεράνια στη σειρά, ένας αλάς (αλόη) που κρυβόταν…
Πρέπει να μιλήσω εγώ γιατί η δική του φωνή κλείδωσε ερμητικά τις χορδές της και πέταξε το κλειδί στη λήθη. Παραχώρησε τη θέση της στην όραση του. Στα μάτια του…
Η ομορφιά είναι συναίσθημα, από τα πιο δαιμόνια. Είναι ένα παλιό, μισοερειπωμένο κτίριο που το επισκευάζεις διαρκώς και κατάφερες, επιτέλους, να το φέρεις στα ίσια του μια ξεδοντιασμένη γραία που…