Η κοντούλα η λεμονιά «ΟΛΑ μου τα δίνει, ΤΙΠΟΤΑ δεν θέλει». Απλόχερη, ΚΑΙ φέτος, με φιλοδώρησε με ένα πανέρι μυρωδάτα, κατακίτρινα, ζουμερά λεμόνια, που με αγάπη μάνας και στοργή ανάθρεψε…
(Στην Ιωνία ο λόγος αρχίζει να σκορπίζει την αχλή του μύθου) (Σχ. 1). Η αρχή, έχει πει, και το στοιχείο των όντων είναι το άπειρο… λέει όμως ότι…
1. Άστεγος πόνος Σε λαγούμι ψάχνει Άκρη, να ξαπλώσει! Δίπλα, μαζί πλαγιάζουν Εφιάλτες κι όνειρα! 2. Στάχυα χρυσάφι Σ’ αφράτο άγιο χώμα Φύτρωναν χρόνια! Οβίδες και ρουκέτες Τώρα, στην…
Θυμήθηκα Τον παλιό καιρό θυμήθηκα. Πρόσωπα εξωτικά, εικόνες με χρώματα που ξεπερνούσαν σε ποικιλία και ένταση τις αποχρώσεις του ουράνιου τόξου. Περαστικοί να περιμένουν. Να περιμένω, περαστική…
ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ Φυσάει στη θάλασσα σήμερα, φυσάει σκοτάδι εκτυφλωτικό κι οι ανοιχτοί ορίζοντες φέρνουν σπιθίζοντα φύλλα και πουλιά. Σπείρες τα σύννεφα τρέχουν με ιλιγγιώδεις ταχύτητες προς το δικό τους κέντρο.…
Γη, γη στριφογυρίζεις στο καρουζέλ σου προς τον αφανισμό μέχρι τις ρίζες σου κάνεις τους ωκεανούς σάλτσα παχιά σαπίζεις στις σπηλιές σου γίνεσαι αφοδευτήριο. Τα δέντρα σου καρέκλες παραμορφωμένες.…
