Δημήτρης Γαβαλάς: Εύα: χωρίς ΈνδΥμΑ

Σε ξαναβρίσκω. Μικρή κόρη τ' ουρανού ορείχαλκη μες στις πυκνές σιωπές. Χρυσάφι του Ήλιου άργυρος της Σελήνης ισορροπούνε στο ηλέκτρινο κράμα του κορμιού. Σε ξαναβρίσκω. Πρώτη φορά δροσιά καίει τόσο…

0 Comments

Φάνης Κωστόπουλος:  Ο Καρυωτάκης  και  Η Μπαλάντα των κυριών του παλιού καιρού  

Είναι αλήθεια ότι μερικοί ιστορικοί και κριτικοί της λογοτεχνίας μας είχαν στο παρελθόν αμφισβητήσει την αξία του ποιητικού του έργου. Παρόλα αυτά σήμερα ο Καρυωτάκης θεωρείται μία από τις σημαντικότερες…

0 Comments

Όσιπ Μαντελστάμ: Αϋπνία (Όμηρος, Πανιά φουσκωμένα), απόδοση: Λίζα Διονυσιάδου  

Ως τη μέση διάβασα τον κατάλογο των καραβιών: Ως το ατέλειωτο σμάρι, μέχρι τη γραμμή των γερανών, Που κάποτε σηκώθηκε πάνω απ’ την Ελλάδα.   Σαν σμήνος γερανών σε ξένες…

0 Comments

Μάνος Κοντολέων: «Δίπλα στην Κλυταιμνήστρα, η Ελένη…»

(ένα κεφάλαιο από μυθιστόρημα που εδώ και μήνες -και για μήνες ακόμα- θα γράφεται. Πιθανός τίτλος: «Στις σκιές της Κλυταιμνήστρας»)   Είχε μάθει να μοιράζεται τα μυστικά της  με τον…

0 Comments

Σπύρος Καρέλας: Η Ελένη του Ηλία Λάγιου στον Φεβρουάριο 2001. Μια νέα λογοτεχνική μορφή.  

Στο παρόν κείμενο[1] θα διερευνηθεί ο τρόπος με τον οποίο ο Ηλίας Λάγιος, στο ποίημά του Φεβρουάριος 2001, δημιουργεί μία νέα λογοτεχνική μορφή, δηλαδή μία νέα εκδοχή της μορφής της…

0 Comments