Φοινικόκλαδα μονάχα σφήκες τρυγάν τα λουλούδια τους. Πάντα λουφάζεις. Θεέ μου, είσαι εδώ; Πώς δεν σε βρίσκω; Άμφια παπά τα αμαρτήματά σας ερωτεύτηκαν. Τέτοι’ αγνότητα …
Κύματα ωστικά πελώρια σπρώχνουνε τον ωκεανό του ύπνου, μετατοπίζουν σύνορα, σβήνουν παράλια, ξεβάφουν σύννεφα, αποκαλύπτεται ξανά το άνοιγμα - Τι ώρα είναι; Είναι ώρα. Διαλύεται η τελευταία συγχορδία, ήσυχα σχηματοποιείται…
Άλλη μία ποιητική λέξη ανασύρουμε από το παρελθόν, το νυστακτής, που προσδιορίζει το ουσιαστικό ὕπνος. Παράγεται από το ρήμα νυστάζω, παράγωγο αυτό, κατά μία άποψη, του νευστάζω (← νεύω…
