ΚΩΣΤΑΣ Ξ. ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ, Πορτρέτα στο νερό: Ο Έρνεστ Χέμινγουέι και ο θρύλος του

ΑΝΤ’ ΑΥΤΟΥ (Μεταφράσεις)
ΣΥΓΧΡΩΤΙΖΟΜΕΝΗ ΜΕ ΑΓΓΕΛΟΥΣ Είχα κουραστεί να είμαι γυναίκα, μ’ είχαν κουράσει τα κουταλάκια και τα βαζάκια, μ’ είχαν κουράσει το στόμα και τα στήθη μου, μ’ είχαν κουράσει τα καλλυντικά και τα μετάξια. Ακόμα κάθονταν οι άντρες στο τραπέζι μου, γύρω από την κούπα που τους πρόσφερα μαζεύονταν. Κούπα γεμάτη σταφύλια μαβιά, οι μύγες να ζυγώνουν για τη μυρωδιά, μέχρι και ο πατέρας μου ήρθε με το λευκό του οστό. […]
Δήμητρα ΣταυρίδουΣΕ ΙΣΑ ΜΕΡΗ Είμαι σαγηνευμένος από τούτο το παντρύφερο κομμάτι της εξοχής, από την όλο μοναξιά κουπαστή του, στο χείλος της οποίας φτάνουν οι μπόρες και αποδεσμεύονται με ευπείθεια, και στο άλμπουρό της μια όψη χαμένη, καθώς για μια στιγμή αστράφτει ολόκληρη και με κερδίζει εκ νέου. Από πολύ μακριά κι απ’ όσο θυμάμαι ξεχωρίζω που σκύβω πάνω απ’ τα φυτά του αφρόντιστου πατρικού μου κήπου, με προσοχή εντεταμένη στους […]
Γιώργος Κεντρωτής1 Ο Τζίμι Ράμπιτ ο πρεσβύτερος είχε την κουζίνα όλη δική του. Ένιωσε ένα ρευματάκι και κοίταξε. Ο Ντάρρεν, ένας απ’ τους γιους του, στεκόταν στην πόρτα αναζητώντας κάποιο μέρος για να διαβάσει τα μαθήματά του. —Ω, είπε ο Ντάρρεν και στράφηκε να γυρίσει στο χολ. —Χρειάζεσαι το τραπέζι, Ντάρρεν; είπε ο Τζίμι ο πρεσβύτερος. —Εεε —Έλα… Μπρος. Ο Τζίμι ο πρεσβύτερος σηκώθηκε. Ο πισινός του είχε πιαστεί. —Τον Χριστό […]
Παυλίνα ΠαμπούδηΟ Χάμιλκαρ Σας, ο παππούς μου, ένας νεαρός, ας πούμε, εβδομήντα ενός ετών, είχε μόλις μάθει μόνος του ανάγνωση, όταν ξεκίνησε το πράγμα. Το πράγμα: ως τέτοιο πρέπει να θεωρηθεί μια επιδρομή του στρατηγού Βαβρίλα, ο οποίος εφορμώντας από τους βάλτους Ροκίτνο άπλωσε το χέρι του στη Μαζουρία, συγκεκριμένα στο Ζουλεϋκέν, πυρπολώντας, λεηλατώντας και διαπράττοντας και άλλες παρόμοιες κτηνωδίες. Ήταν, να πάρει ο διάβολος, τόσο κοντά, που μπορούσες κατά κάποιον […]
Γιώργος ΚαρτάκηςΚαι δεν έχει συμπληρωθεί ακόμη το πρώτο του δίμηνο. Ο πόλεμος, όμως, μπαίνει στον τέταρτο χρόνο του. Ο Στέφαν Τσβάιχ, ο ανθρωπιστής, ο ειρηνιστής, ο Εβραιοαυστριακός συγγραφέας, εξαιρετικά επιτυχημένος, διάσημος, πλούσιος, βρίσκεται νεκρός σ’ ένα δωμάτιο ξενοδοχείου στην Πετρόπολη της Βραζιλίας. Δίπλα του, η πάνω από δύο δεκαετίες νεότερη, δεύτερη σύζυγός του Λότε (που έπασχε από ανίατη νόσο). Δεν πρόκειται για ρομαντική αυτοκτονία σαν αυτή του Κλάιστ και της φίλης του για τον οποίο είχε γράψει ο αυτόχειρας συγγραφέας. Στο αποχαιρετιστήριο σημείωμα προσπαθεί να εξηγήσει: «… κρίνω προτιμότερο να δώσω τέλος, εγκαίρως, και με το κεφάλι ψηλά, σε μία ζωή … συνέχεια
Κώστας Γιαννόπουλος«Ο Γέρος και η θάλασσα» είναι το έργο για το οποίο του απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ το 1954. Ωστόσο ο Χέμινγουέι δεν κατάφερε να γεράσει, είναι και αυτό μια τέχνη, που όμως δεν χαρακτηρίζει τους βιαστικούς και αυτός βιαζόταν πολύ, έχοντας κατανοήσει πως πάντα στη ζωή χάνεις. Σημασία έχει πώς συμπεριφέρεται κανείς όταν καταστρέφεται. Ο Έρνεστ Χέμινγουέι θα ήθελε να είναι, ίσως, ο Χέρμαν Μέλβιλ. Αλλά δεν ήταν. »Ο Γέρος και η θάλασσα» (1952) δεν είναι ο «Μόμπυ Ντικ» του τελευταίου, εκείνο είναι ένα αριστούργημα που δεν βραβεύτηκε, αλλά κέρδισε την αθανασία. Ο Χέμινγουέι υπήρξε ανοιχτοχέρης, γλωσσομαθής, καλός ψυχολόγος, εθισμένος … συνέχεια
Κώστας ΓιαννόπουλοςΠΡΟΦΙΛ Αγαπητοί αναγνώστες, έχουμε την τιμή να φιλοξενούμε έναν φίλο – με την αρχαιοελληνική έννοια του όρου – του “Περί ου” μας. Ο ζωγράφος Γιώργος Κόρδης συνομιλεί μαζί μας για την τέχνη, την ζωγραφική τέχνη, την τέχνη της εικονογραφίας και την Μεγάλη Εβδομάδα. Για όσους θέλετε να μάθετε ποιος είναι, πιστοί στον τίτλο μας, σκιαγραφούμε το προφίλ του. Τον Άνθρωπο και Καλλιτέχνη ψηλαφούμε στην ζεστή συνομιλία μας. Ο Γιώργος Κόρδης γεννήθηκε το 1956 στη Μακρυρράχη Φθιώτιδας και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1975-1979). Ταυτόχρονα έκανε σπουδές ζωγραφικής και αγιογραφίας με δάσκαλο τον π. Συμεών Συμεού. Την … συνέχεια
Λένη ΖάχαρηΌλα τα δέντρα φορτωμένα φύλλα Ανεπίδοτα μηνύματα Όλες οι πέτρες με ιερογλυφικά Αρχαίες υποθήκες, αμετάφραστες Οι νύχτες όλες οιωνοί Της Νύχτας, ανερμήνευτοι Πουλί με νεύμα αδιόρατο χαράζει τα χαράματα Μια αμυχή στη νήπια ψυχή του Σφύριγμα κοτσυφιού Ξανά Έναρξη λύσης της συνέχειας του χρόνου Νύχτα Ημέρα, νύχτα Και πάλι νύχτα Με μια έντονη κλίση στην συντέλεια Το τοπίο αλλάζει ανεπαίσθητα κλίση. Οι σκιές χάνονται σε σφάλμα προοπτικής. Ένας χαμηλός άνεμος ανακατεύει την άμμο. Οι πρώτες χρονολογίες, … συνέχεια
Παυλίνα Παμπούδη