Σύγχρονο παραμύθι   Πρίγκιπες  πουθενά μας  ξέμειναν τα ξίφη πεντάμορφες  περίσσιες με γέλιο μορφασμό και παγωμένο βλέμμα   Σαν δράκοντες κοιμόμαστε  με μάτια ανοιχτά Όταν ξυπνάμε τα σφαλάμε με μάνταλο…

 Σου περισσεύουν δάκρυα συμπόνοια όνειρο γυρνάς το κεφάλι στο κακό την πλάτη στο δυσοίωνο ακούραστα ελπίζεις αποκοιμιέσαι με στρωσίδι τα βιβλία η πόρτα σου ορθάνοιχτη Στην αγκαλιά και το φιλί…

 Η γυναίκα και το κρασί   Η γυναίκα χωμένη κάτω από τη λάμπα ώρα προσπαθεί να περάσει την κλωστή πετάει το βελόνι  με θυμό αρπάζει απ’ το ντουλάπι τη φιάλη…

Εικονοστάσι Τις νύχτες της αγωνίας σας φωνάζω έναν έναν ανάβω καντήλι σας λιβανίζω με ευλάβεια σαν τη μάνα μου και τη μάνα της μάνας μου γυρεύω σημάδι μα στις μετάνοιες…

Θυμάσαι πώς πανηγυρίζαμε τις νίκες στο σχοινάκι; με μια κατακόρυφο τα παπούτσια μας λερώνανε τον τοίχο της μάντρας θυμάσαι που γελούσες; ο κόσμος ανάποδα και εμείς του βγάζαμε τη γλώσσα…

ΕΛΕΓΧΟΣ   Λίγο πριν την τελευταία αχτίδα και το ερμητικό κλείσιμο των βλεφάρων σου Να ξέρεις , θα ελεγχθείς για όσες γεύσεις δεν γεύτηκες, για το άρωμα του τριαντάφυλλου που…