Σύλβια Πλαθ-Τεντ Χιούζ, μια ιστορία σαν αρχαία τραγωδία. Δύο άνθρωποι που βρέθηκαν μαζί για να ερωτευθούν παθιασμένα, να αγαπηθούν πολύ, για να αλληλοκαταστραφούν. Δυο άνθρωποι που επέλεξαν ο ένας…
Το να βαφτίζεις τα γατιά έχει μια δυσκολία... Δεν είναι επιπόλαιη κι ανάλαφρη ασχολία Καθόλου δεν τρελάθηκα, και δεν το λέω αστεία: Κάθε μια Γάτα ονόματα ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΡΙΑ!…
Ο Νυχάρας ήταν μπράβος, ναύτης πάνω σε καϊκι Αγριόγατος βαρβάτος, σκόρπιζε παντού τη φρίκη Απ’ το Γκρέιβσεντ ως την Όξφορντ που ταξίδευε λοστρόμος Ήταν κοσμοξακουσμένος ως «Του Τάμεση ο τρόμος».…
Οι Γουργουρίτσες οι μικρές απόψε βγαίνουν Χαρούμενες δυο δυο, όλες, γιατί Γουργουροφέγγαρο τους φέγγει και πηγαίνουν Στην όμορφη τη Γουργουρογιορτή Οι Γουργουρίτσες ειν ασπρόμαυρα ντυμένες Οι Γουργουρίτσες είναι φίνες και…
Ο Μπελάς κι ο Ρουμποτύρης, διάσημο ζευγάρι γάτες Ήταν κλόουν, γκαφατζήδες, κωμικοί και ακροβάτες. Φημισμένοι, είχαν έδρα την Πλατεία Βικτωρίας Έδρα μόνο, γιατί ήταν οπαδοί της αλητείας. Κένσιγκτον, Κόργουολ Γκάρντεν,…
όταν εκείνος δημιούργησε τον ουρανό και τη γη, και τους θεούς, εγκατέστησε κείνο το βουνό μπροστά μου, τέλειο μ’ έκανε, μα δεν είχα σώμα: ήμουν, ίσως, μια πνοή λιγότερο αέρινη,…
ΝΑΥΣΙΚΑ ...κι είναι πανώριες όλες όμοια στα κάλλη η κόρη η απάρθενη ξεχώριζε απ᾿ τις βάγιες. ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ -ζ-105 Tαξιδευτές στης θάλασσας το σύθρηνο Κάτω από ουρανό που από…
IV Ο πληγωμένος χειρουργός ασκείται στο νυστέρι Κι επίμονα το άρρωστο το μέρος ανακρίνει Νιώθουμε στου θεραπευτή το ματωμένο χέρι Την αιχμηρή συμπόνια του, που μοναχά εκείνη Του θερμοδιαγράμματος…
Το σύνορο ο θρόμβος αίμα στη φλέβα του ποταμού. Το σύνορο λέει «σταμάτα» στον άνεμο, όμως ο άνεμος άλλη γλώσσα μιλά, και συνεχίζει. Alberto Rios …
ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ, 1 Ξεκίνα από τα μεταλλεία στις απότομες πλαγιές ή απ’ την ισάδα των κάμπων με τις μυτερές τις γωνιές να ξαναβρείς το άπλωμα το βίαιο της λάβας…
Οδηγίες χρήσης ξεκίνα με το να τους χαμογελάς με ένα είδος ηρεμίας, την αδελφή της τρέλας κούνα ελαφρά το κεφάλι και πλατάγισε τα χείλη σε ένδειξη ότι το…
Η ζούγκλα Δεν είναι το ασάλευτο βάρος των μεγάλων δέντρων, ξέπνοο το εσωτερικό του ξύλου, μπλεγμένο στις παχιές κληματσίδες, οι μύγες, τα ερπετά, οι πάντοτε φοβισμένες μαϊμούδες ουρλιάζοντας…
