ΕΦΗ ΦΡΥΔΑ: Άσε με να βγω

άσε με να βγω, είπε η Αλίκη στο σπίτι και το χέρι της έσπασε βίαια το παράθυρο ενώ το πόδι της κλωτσούσε την εξώπορτα η εξώπορτα τραντάχτηκε από τους μεντεσέδες…

0 Comments

ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΣΚΑΡΑ:  Ρημαδιό

Γύρισε το βαρύ κλειδί στην κλειδαριά, έτσι απλά, όπως έκανε κάθε μέρα όταν κλείδωνε για να πάει  στις δουλειές της, να φέρει νερό από την πηγή στη βάση του χωριού, κατηφορίζοντας…

0 Comments

ΝΙΚΟΣ ΣΟΥΒΑΤΖΗΣ: Δυο ποιήματα

Παιδικές συνήθειες Οι φίλοι μας χαθήκαν σε κάτι μακρινές αναμνήσεις Τα ποιήματά μας ξεχάστηκαν σε κάποιο συρτάρι Οι νύχτες μας μεγάλωσαν Οι αναπνοές μας λιγόστεψαν Τα όνειρά μας ξεθωριασμένα γράμματα…

0 Comments

ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΑΛΚΟΣ: Tα PAIDAKIA

Τήν 4η Ἰουλίου 2043, ἀνήμερα τῆς ἐθνικῆς γιορτῆς, ὁ ἀστυνόμος Μπίκας, ἀποσυρμένος ἐδῶ καί χρόνια ἀπό τήν ἐνεργό ὑπηρεσία, κλήθηκε ἀπό μιά παλιά συνάδελφό του γιά νά διερευνήσῃ τήν ὑπόθεση…

0 Comments

ΛΕΝΗ ΖΑΧΑΡΗ: Δυο ποιήματα

Μεταξύ Φυσικών Δυνάμεων  Ανάμεσα σε μια μελέτη Θανάτου και μια μελέτη Έρωτα διαλέγω την πρώτη. Οι ασκούμενες δυνάμεις είναι πλέον γνώριμες. Η διάρκεια και στις δύο άγνωστη ωστόσο, το προσδόκιμο…

0 Comments

ΜΑΡΙΑ ΣΥΡΡΟΥ: Δυο ποιήματα

ενδοσκόπηση    η βεβαιότητά μου αγνοεί ότι στερεί και στερείται — άσφαλτος νοτισμένη, την περπατώ και ολισθαίνω στην ευδαιμονία. η άγνοιά μου σφαίρα περιστρεφόμενη στον άμβωνά της σκοτώνει ό,τι ολισθαίνει…

0 Comments

ΓΙΑΝΝΗΣ  ΣΗΦΑΚΗΣ: Αναμονή

 Θα έρθει η Κατερίνα, όποια Κατερίνα θα έρθει η Τετάρτη, όποια Τετάρτη θα έρθουν όπου να ’ναι   Όχι δεν γίνεται αντιληπτή αμέσως η αρχή ανοίγει το κενό πάντα με…

0 Comments

ΦΩΤΗΣ ΚΑΝΕΛΛΟΣ: Παρέλαση

Ανήλικο φεγγάρι κοίταζε απ’ το παράθυρο τι κοίταζε   έβλεπε τ’ άλλο πρωί παρέλαση μαθητική σαρανταποδαρούσα, ολόκληρη απ’ τον σημαιοφόρο ως τη δόξα   έβλεπε να βυθίζεται στη μέση ηλικία…

0 Comments

ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ: Δυο ποιήματα

 ΤΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ   Τέλος, θα σηκωθούν τα τριαντάφυλλα να μας πυρπολήσουν. Αυτή θα ‘ναι η συντέλεια του κόσμου, τα τριαντάφυλλα.  Δεν ήρθαν τελικά τα τριαντάφυλλα να μας πυρπολήσουν παρέμειναν ωχρές…

0 Comments