Όταν ακυβέρνητα τα Ιερά κατάρτια, λουστραρισμένα δάκρυα τις έννοιες ξεβάφουνε αλλάζοντας κι αυτά τα πρωτοχρώματα των ίδιων των γραμμάτων. Όταν ακυβέρνητα τα Ιερά κατάρτια, σα να βακχίζει ο νους στο [ … ]
Ετικέτα: αγάπη
Βάσω Χρηστάκου: Δυο ποιήματα του Νικολάς Χόρχε Γκιλιέν
Καμιά φορά Καμιά φορά θέλω να ’μαι ένας μελοδραματικός για να πω: Σας αγαπώ με τρέλα. Καμιά φορά θέλω να ’μαι ένας ανόητος για να ουρλιάξω: Σας αγαπώ τόσο! [ … ]
Μητροπολίτου Αργολίδος Νεκταρίου: Ἀνάσταση
Ἀνέστη Χριστός, καὶ ζωὴ πολιτεύεται. Ἀνέστη Χριστὸς καὶ νεκρὸς οὐδεὶς ἐπὶ μνήματος. Χριστὸς γὰρ ἐγερθεὶς ἐκ νεκρῶν ἀπαρχὴ τῶν κεκοιμημένων ἐγένετο. Αὐτῷ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς [ … ]
Pierre Goldin: ένα ποίημα – Μετάφραση: Ανδρέας Φουσκαρίνης
ΞΗΡΑΣΙΑ Δεν περιμένω τη βροχή Αντίθετα με το απογυμνωμένο βουνό και τα δάχτυλα του ήλιου που ψηλαφίζουν τους σπονδύλους του, αντίθετα με το μοναχικό δέντρο, και τη θάλασσα που [ … ]
Σταυρούλα Γιώτη: ένα ποίημα
ΤΟΠΟΣ ΑΠΟ ΜΝΗΜΗ Αυτός ο τόπος που φτιάχνει η μνήμη, άβατο αρχαίου ναού ερειπωμένου. Σαν σκόνη οι ψίθυροι αιωρούνται , σαν ήχος γνώριμος από το τότε, ο ήχος των [ … ]
Παυλίνα Παμπούδη: ένα ποίημα του αγαπημένου Λιούις Κάρρολ -που γεννήθηκε σαν σήμερα…
Για την Αλίκη Παιδί με τ’ ασυννέφιαστο το μέτωπο, τ’ αγνό Και με τα μάτια που απορούν και ονειροπολούνε Ξέρεις, κι αν φύγει ο καιρός, γοργός σαν τον καπνό [ … ]
Δάφνη Μαρία Γκυ-Βουβάλη: τρία ποιήματα
Δεκέμβρης Α’ Κι έπεσε ξανά το χιόνι παχύ καυτό επάνω στις πληγές μας Έκανε ξανά τον κύκλο του ο χρόνος ανάσα με τους δείκτες της μέσα στα βλέμματά [ … ]
Λένη Ζάχαρη: Χριστούγεννα των Ανθρώπων
Απ’ αυτή τη στήλη συνήθως γκρινιάζουμε, λέμε για τα κακώς κείμενα και για τις πίκρες του κόσμου και της ζωής μας. Όμως ξημερώνει μεγάλη μέρα, μέρα Αγάπης και Χαράς. Μέρα [ … ]
Λένη Ζάχαρη: Ο Χριστός «ξένος» και «πρόσφυγας». Η ανθρώπινη αδιαφορία για τον σαρκωμένο Θεό και τον συνάνθρωπο.
«Ἀπηλλοτριωμένος ἦλθον τοῖς ἀδελφοῖς μου καὶ ξένος τοῖς υἱοῖς τῆς μητρός μου»(Ψαλμ. 68) …αιώνες πριν την γέννηση του Χριστού ο προφήτης Δαβίδ μιλά για το πιο συγκλονιστικό γεγονός που [ … ]
Παυλίνα Παμπούδη: Δέκα η ώρα
Δέκα η ώρα Ίσως να ήτανε και χθες, θα ’ναι ίσως και αύριο, δεν ξέρω Το εκκρεμές έχει μονάχα λεπτοδείκτη, δεν χτυπάει πια- Πάντως, ήτανε δέκα και πριν χρόνια [ … ]
Βάλτερ Πούχνερ: ένα ποίημα
TΟ ΒΑΡΟΣ ωριμάζει στη σιωπή όπως και η γλύκα, ο αδήλωτος χρόνος δεν καταγράφεται σε λόγια αλλά βιώνεται με το βάθος της στιγμής που υποδιαιρέσεις δεν γνωρίζει. Στη σιγαλιά [ … ]
Απόστολος Καλουδάς: ένα αφήγημα
Η θΥΣΙΑ* Τα δόντια του κάστρου πήραν να σκουραίνουν από πάνω μας. Ήταν η ώρα, που φεύγει η μέρα κι έρχεται η νύχτα. Συνυπάρχουν και οι δύο για λίγο. [ … ]