Βάλτερ Πούχνερ: Ποιητικώς ειπείν
Ποιητικώς ειπείν Ο τόπος γέμισε ποιητές ο τόπος γέμισε μαθήματα δημιουργικής γραφής της φακής λογοτεχνία απ’ τα πανεπιστήμια στις γειτονιές βραβεία σύλλογοι διαγωνισμοί τα νιάνιαρα με χάικου και…
Ποιητικώς ειπείν Ο τόπος γέμισε ποιητές ο τόπος γέμισε μαθήματα δημιουργικής γραφής της φακής λογοτεχνία απ’ τα πανεπιστήμια στις γειτονιές βραβεία σύλλογοι διαγωνισμοί τα νιάνιαρα με χάικου και…
Δεν παραδίδεσαι που/ υγρασία/ ά-μυαλού/ ξεφυτρώνει δηλητηριώδη μανιτάρια/ που/ παράπλευρα αυταπάτη θεός/ μηχάνημα αράχνη/ παρακολουθεί/ μαχαιρώνει πυκνά το βαλς του φωτός/ άβολα τα βήματα της αλληλεπίδρασης/ εσύ τρελό…
Σκουπίζω τα μάτια ξυπνάω τον γιο μου τον λούζω με ήλιο τα χέρια του όπως πρέπει το ένα στην παλάμη μου σφιχτά στο άλλο το παγωτό γελάει ένας άλλος γιος…
Η νύχτα της Γάζας είναι σκοτεινή αν εξαιρέσεις τη λάμψη απ' τις ρουκέτες, ήσυχη αν εξαιρέσεις τον ήχο από τις βόμβες, τρομακτική αν εξαιρέσεις την παρηγορία της προσευχής, μαύρη αν…
Συγγνώμη από όλον τον λαό στον Λίβανο Αφιερωμένο στους 600.000 Παλαιστίνιους άνδρες, γυναίκες και παιδιά που έζησαν στον Λίβανο από το 1948 ως το 1983. Δεν ήξερα και κανείς δεν…
Από παιδί, έσβηνα τα καβαφικά κεριά μου φυσώντας ηχηρά και δεν τα μέτραγα. Χρόνια πολλά, σαν μεθυσμένη πεταλούδα, με τράβαγε το φως της γνώσης. Με δαχτυλόδειχναν: -«Να ένας σοφός»! Στα…
[…] Ἔμαθα ἐγκαίρως νὰ κρύβομαι στὶς λέξεις ποὺ τὸ νόημά τους ἧταν ἀσαφὲς καὶ ὁμιχλῶδες. [… ] W. Benjamin Ούτε κι αυτό το τόσο απλό δεν έμαθες, να κρύβεσαι…
Με άλλους πενήντα στο μέλλον ταξιδεύει μ’ ευθύνη άλλου Αυτοδιασπάται στα πίξελ της οθόνης η μοναξιά του Πληκτρολογώντας το χάος ψηλαφούνε τα δάχτυλά του Φεύγει το «τώρα» σπάει η επίγνωσή…
Στον τοίχο γραμμές μολυβένιες να τρέχουν προς τα πάνω μεγαλώνοντας το ύψος. Και τα δάχτυλα των ποδιών να περισσεύουν από το παιδικό κρεβάτι. Αντάλλαξες το φιλί στη μητέρα με σκυφτές…
ΞΥΠΝΗΣΕ Γύρισε από το ταξίδι και ήταν πανευτυχής. Από την απόχη της μνήμης είχε ξεφύγει το όνειρο αλλά της άφησε μία ηρεμία μια έσχατη πληρότητα τέτοια που δεν…
Ανιχνεύτηκαν ρυτιδώσεις χωροχρόνου Μπορώ κι εγώ να σου πω ότι Μακρυά από το σάλιο τ' ουρανού Αιώνες μαθουσαλίζουν τα βουνά Μ' αχαρακτήριστη αντοχή. Λεμόνια πηδούν στην ακύμαντη θάλασσα Την…
ΕΚΕΙΝΗ Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΠΛΑΪ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ («…Σε κοίταζα μ’ όλο το φως και το σκοτάδι που έχω», Γ. Σεφέρης) Α! η φωτογραφία εκείνη, στην αμμουδιά των ονείρων της με…