Κλεονίκη Δρούγκα: Κύμα

Έρχεται κύμα θυμωμένο αφρίζει αλμύρα ανάκατα υλικά μπαίνει τετράγωνο απ΄ την πόρτα του σπιτιού τετράγωνη είναι η πόρτα μούσκεμα κάνει το χαλί πιο κάτω πάει τρίγωνο μπαίνει στο γραφείο τρίγωνη…

0 Comments

Μένη Πουρνή: ένα ποίημα

ΙΔΙΟΧΕΙΡΟ   Οι σκιές της νύχτας μεγάλωναν τον φόβο έδιναν τροφή και νερό στην απύθμενη δεξαμενή της φαντασίας να βλέπουν όσα υπάρχουν και όσα έκρυβαν στα μύχια του πόθου. Κι…

0 Comments

Βαΐα Τζώρη: Στατικό

Σαν τρόμος κυριακάτικος Λιγόστεψε η μέρα και οι χαρές Ακούς σε τόνο πένθιμο εντός και γύρω γύρω Πόσους γλάρους είδες να γελούν Αυτό το καλοκαίρι; Γέρνει ο σκίνος και διψά…

0 Comments

Θοδωρής Σαμαράς: βύθος

ήπαψε-νε και έφυγα-με το βαρκάκι τράβηξα-με στ' ανοιχτά κύμα πήρε-μας τους μακρυά κι έσβηνα σιγά σιγά με τους συντρόφους δίχως παρηγοριά   σβήναμ' ένας ένας έβλεπά-τους σ' ίδια βάρκα μέσα…

0 Comments

Φάνης Κωστόπουλος: ΠΑΡΙΣΙ

Δυο βήματα είσαι μακριά Από τα γραφικά του καλντερίμια.                         Κι όμως δε λες, δε γράφεις τίποτε γι’ αυτά,                        Μα κι ούτε βρήκες τον καιρό                        Εκεί να περπατήσεις         …

0 Comments

Παυλίνα Παμπούδη: Οικογενειακό άλμπουμ

........................................................... 2) Οικογενειακό Άλμπουμ (Πολύ έχουν γεράσει οι φωτογραφίες τους Ή έχω πάρει φως εγώ Ή βρίσκομαι Στο σκοτεινό θάλαμο ακόμα Κοιτάζοντας με μάτια ροζ Πότε θ’ αρχίσει το Άλλο…

0 Comments