Καίτη Παυλή: Δεξίωση
Να έρχεσαι καμιά φορά Στην έρημή μου χώρα Στις άδειες και νεκρές μου μέρες. Μη βλέπεις που φορώ Αυτό το ένδυμα Κουρελιασμένο πια απ’ τα δεινά Των περασμένων μου παθών…
Να έρχεσαι καμιά φορά Στην έρημή μου χώρα Στις άδειες και νεκρές μου μέρες. Μη βλέπεις που φορώ Αυτό το ένδυμα Κουρελιασμένο πια απ’ τα δεινά Των περασμένων μου παθών…
Φαντάσου στον ήλιο φρεσκοπλυμένες κουρτίνες άσπρες λινές με δαντέλα στο τελείωμα μυρίζουν λεβάντα θάλασσα και θυμάρι χορεύουν στο φως γελάν στις αστραπές μεθυσμένες από άνεμο πάνε μια μπρος αποκαλύπτουν δάχτυλα…
Μονόδρομος ο μεταμοντερνισμός σε αδιέξοδο οι αισθητικές αποδομήσεις δεν υπάρχει τίποτα πια να ανατρέψεις η τέχνη της οικοδόμησης λησμονήθηκε κάθε απλός οργανισμός είναι πιο σοφός που ξέρει πως όλα συνδέονται…
Του Νάσου Βαγενά Τα πράγματα είναι όπως τα γνώρισες. Λίγο χειρότερα ίσως, γιατί ο άνθρωπος συνηθίζει τις συφορές. Η συφορά είναι ένα σκληρό προσκεφάλι όπου πλαγιάζω και δε…
Απλωμένο, αιώνια στοιχειό ριζωμένο, το σκοτάδι πυκνό στης εκκλησιάς τα κλίτη, σκεπάζει αγίων μορφές και προσκυνητάρια και κρύβει κεριά και καντήλια σβησμένα . Βαριά λαχτάρα η σιωπή στο Ιερό το Βήμα, παράξενος…
Καλέ μου Άγγελε απoλησμoνήθηκες σε τόπους γαλανούς. Α! να έσκιζες τον ουρανό και να κατέβαινες η φλογερή μορφή Σου αγάπης Πρόσωπο. Τα υγρά Σου χείλη παρηγορούν την κραυγή του…
Αύγουστος πάλι - κοίτα Χρυσό Χωράφι μισοθερισμένο Ξεδιπλώνεται στο επέκεινα Στάχια με την ακρίδα των πληγών Με την οργή των μελισσών Και με της Παναγίας το αλογάκι το κανίβαλο- Φλέγεται…
Βραδινές συγκεντρώσεις παρά θιν αλός και στα βράχια σκαρφαλώνει αυγουστιάτικο φεγγάρι ενώ χείλη ανοιγοκλείνουν χωρίς νόημα για δίαιτες εναλλακτικές φορώντας παρεό κι εσύ άσυλο γίνεσαι θεωριών κοκτέιλ πίνεις τα σκουπίδια…
Είμαι μια χώρα Μισή Ονειρεύομαι την άλλη μισή Εσένα "Κοντά" αυτό σημαίνει Να είσαι πάντα εκεί Καθώς ψάχνω τις λέξεις Καθώς γυρνάω το βλέμμα μου Καθώς επιθυμώ Απλώσου προς το…
Ψιθυρίζουν το κύκνειο άσμα του την εποχή των Κομνηνών και των Παλαιολόγων αργότερα. Οι θρόνοι έγιναν απλές καρέκλες με λεπτό αστράγαλο ετοιμόρροπες. Βυζάντιο ! Με μια αδύναμη υπόσταση σκύβει σαν…
Έχει ένα κουβαδάκι περασμένο με σκοινί από τη ζώνη του παντελονιού του. Με το΄να χέρι πιάνει το κλαδί με το πόδι πατά το κλαδί εναλλάξ, ώσπου φτάνει στο πιο ψηλό…
Αποσύρονται οι θεοί τις μέρες του χειμώνα με τρεχαλητά δεν τα μπορούν τα κύματα ξεθωριασμένους ήλιους μάλλινες κάλτσες δεν μπορούν. Τα καλοκαίρια επιστρέφουν στο εξοχικό τους σε άμμο καυτή πανιά…