Θοδωρής Σαμαράς: βύθος

ήπαψε-νε και έφυγα-με το βαρκάκι τράβηξα-με στ' ανοιχτά κύμα πήρε-μας τους μακρυά κι έσβηνα σιγά σιγά με τους συντρόφους δίχως παρηγοριά   σβήναμ' ένας ένας έβλεπά-τους σ' ίδια βάρκα μέσα…

0 Comments

Φάνης Κωστόπουλος: ΠΑΡΙΣΙ

Δυο βήματα είσαι μακριά Από τα γραφικά του καλντερίμια.                         Κι όμως δε λες, δε γράφεις τίποτε γι’ αυτά,                        Μα κι ούτε βρήκες τον καιρό                        Εκεί να περπατήσεις         …

0 Comments

Παυλίνα Παμπούδη: Οικογενειακό άλμπουμ

........................................................... 2) Οικογενειακό Άλμπουμ (Πολύ έχουν γεράσει οι φωτογραφίες τους Ή έχω πάρει φως εγώ Ή βρίσκομαι Στο σκοτεινό θάλαμο ακόμα Κοιτάζοντας με μάτια ροζ Πότε θ’ αρχίσει το Άλλο…

0 Comments
Read more about the article Αλεξάνδρα Ζερβού: Η τυμπανίστρια της ευνομούμενης πολιτείας
Little caucasian girl drummer with multicolored hair playing the electronic drum kit, portrait on black background.

Αλεξάνδρα Ζερβού: Η τυμπανίστρια της ευνομούμενης πολιτείας

Πριν ξημερώσει, ένστολοι φρουροί εξέλαβαν τις λάμψεις στα σύνορα για νικηφόρες φρυκτωρίες και ζητωκραύγασαν. Μια έφηβη, τιμωρημένη στη σοφίτα, ντράμερ στο τοπικό συγκρότημα και τυμπανίστρια στο σχολείο, καραδοκούσε, ξάγρυπνη στις…

1 Comment

Έφη Φρυδά: Οι τοίχοι το ‘ξεραν

Πάνω απ’ τα κεφάλια μας χρόνια περνούσε Αθέατο Οι τοίχοι το ΄ξεραν, αφού τ’ αυτιά τους είχαν, τη γενεαλογία του εμφανώς καιρό παράτασσαν. Η οροφή, αρειμανίως καπνίζοντας, σήματα αναβόσβηνε ψηλά…

0 Comments

Κλεονίκη Δρούγκα: Σεπτέμβρης  

Λένε πως κάθε εποχή τη χάρη της έχει μεταβολίζει προσδοκίες κι ύστερα την πόρτα χτυπάει φορτώνοντας μνήμες  την επόμενη. Το φθινόπωρο, ας πούμε, βγάζει φεγγάρι καπνισμένο και φεύγοντας αφήνει τα…

0 Comments

Θόδωρος Πετρόπουλος: ένα ποίημα

Ερασίμολποι   ένα καράβι τόπος λιμάνι, πατρίδα, πατρικό τους αρμενίζουν  ανεμίζοντας ρακοφόρα την ύπαρξη πέλαγα καρφιτσωμένα στο βλέμμα - ένα το ξημέρωμα θάλασσες στην πλώρη γράφουν τον κόρφο τους γεμίζοντας…

0 Comments