Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Μπορίς Βιάν, στον Αφρό των ημερών

Τα πουλιά φταίνε για τρεις, τουλάχιστον, από τις κατάρες που βαραίνουν τον άνθρωπο: του δημιούργησαν την επιθυμία να ανεβαίνει στα δέντρα,  να πετάει, να κελαηδάει… Μπορίς Βιάν     Ιδού…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Ώμπρι Μπίρστλυ- Όσκαρ Ουάιλντ, ο συγγραφέας, ο εικονογράφος του και η Παρακμή  

«Κάθε αφορισμός βαδίζει πάνω σε τεντωμένο σκοινί. Από κάτω  χαίνει το βάραθρο της κοινοτοπίας». Σπύρος Τσακνιάς    Ο συγγραφέας και οι αφορισμοί του   Κυνικά, ανατρεπτικά, αγαπώντας τον εαυτό του, ναρκισσευόμενος,…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Μαγιακόφσκι, ο μακαρίτης σιχαινόταν το κουτσομπολιό

Τίποτα δεν πάει χαμένο στη χαμένη σου ζωή Τ’ όνειρό σου ανασταίνω Και το κάθε σου Γιατί                                                 Μ. Ρασούλης       Μιλάει στο τηλέφωνο. Υψώνει τη φωνή. Φαίνεται…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Μιχαήλ Μητσάκης. Απόπειρα βιογραφίας ενός λησμονημένου

Για τον Μιχαήλ Μητσάκη δεν έχουν γραφτεί πολλά πράγματα επαινετικά ή μη. Εννοούσε όσο ζούσε και δημιουργούσε να ζει και να γράφει όπως αυτός ήθελε. Πώς αλλιώς; Μήπως θα έπρεπε…

0 Comments
Read more about the article Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης – Μια αμφίθυμη ανάγνωση
ÓÕÍÅÍÔÅÕÎÇ ÔÏÕ ÊÁÈÇÃÇÔÇ ÖÙÔÇ ÄÇÌÇÔÑÁÊÏÐÏÕËÏÕ ÃÉÁ ÔÏÍ ÁËÅÎÁÍÄÑÏ ÐÁÐÁÄÉÁÌÁÍÔÇ.ÊÁÌÐÁÍÉÁ ÃÉÁ ÔÇÍ ÅËÅÕÈÅÑÉÁ ÔÇÓ ËÁÑÉÓÁÓ.

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης – Μια αμφίθυμη ανάγνωση

Αλλ’ η οικία έπλεεν εις το μεταίχμιον το αόριστον και αβέβαιον, εις το λυκόφως εκείνο, μεταξύ παραδόσεως και νεωτερισμού, όπερ ως λυκόφως δεν δύναται να διαρκέση, αλλ’ αναγκαίως θα υποχωρήση…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Οι απεγνωσμένοι της αισιοδοξίας: Γιάννης Σκαρίμπας [1893 – 1984] Κ. Γ. Καρυωτάκης [1896 -1928] –

Δυο φάλτσοι πρωτοπόροι στο μεσοπόλεμο  «Ο κ. Καβάφης είναι ένα τέλος κι η πρωτοπορία είναι μια αρχή. Είναι δύο κόσμοι  αντίθετοι και ασυμβίβαστοι. Η μόνη επίδραση που μπορεί να εξασκήσει ο…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Σάρα Κέιν- Γκέοργκ Τρακλ – ένα άχρονο ταξίδι στη θάλασσα του ζόφου

  Τα βιβλία που πραγματικά χρειαζόμαστε είναι αυτά που σπάνε τη μέσα μας παγωμένη θάλασσα                                                                                            Κάφκα     Ο Κόσμος είναι άχρονος. Ζούμε ίσως μια αέναη επιστροφή. Μόνο που…

0 Comments

Κώστας  Ξ.  Γιαννόπουλος: Ο Ράινερ Μαρία Ρίλκε,  ο Μάλτε, ο σκύλος μου κι εγώ

                                        Γιατί ό,τι αφήνω                                                          μέσα στον κόσμο.                                                           πέφτει,                                                           σάμπως επάνω σε κύμα                                                            να το είχα στήσει                                                                     Ρ. Μ. Ρίλκε   Στην αρχή ήταν αυτό το…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Μαργκερίτ Ντυράς, ή η οδύνη του έρωτα  

                                        Γράφω, σημαίνει παραδίδομαι στη                                                                  μαγεία της απουσίας του χρόνου                                                                                              Μορίς Μπλανσό                                                                  ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ   Η Ντυράς έρχεται απ’ αλλού. Ένα αλλού που θα έκανε…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Τσβετάγιεβα – Πάστερνακ δύο «μηχανικοί των ανθρώπινων ψυχών»* αλληλογραφούν

                                                Επιταγές και δέματα                                                            τα κανονίζεις όπως-όπως.                                          Τριάντα τα εκατό πενήντα τα εκατό                                        μα ποιος θα πάρει τη μισή μου ξενητειά                                                                               Άρης Αλεξάνδρου          …

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Ότο Ντιξ – Έριχ Μαρία Ρεμάρκ. Μια συνάντηση στη φωτιά του πολέμου

«Βρισκόμαστε εννιά χιλιόμετρα πίσω από το μέτωπο. Ήρθαν και μας αντικαταστήσανε χτες. Για την ώρα η κοιλιά μας είναι γεμάτη άσπρα φασόλια και χοιρινό κι είμαστε χορτάτοι κι ευχαριστημένοι. Ακόμα…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ, ο μέγας σατιρικός

Ίσως ακριβώς επειδή έζησε σε μια ταραχώδη και ταχύτατα μεταβαλλόμενη εποχή, διάστικτη από πολέμους κι επαναστάσεις, έφτιαξε ένα δικό του κόσμο πλήρη φαντασίας σε ακραίο, γκροτέσκο επίπεδο. Σ’ αυτό το…

0 Comments