Λίζα Διονυσιάδου: Η Ανάσταση και η ζωή

Η Ανάσταση ήταν πάντα μια προσδοκία. Σύμφωνα με την χριστιανική παράδοση, υπήρξε ανάσταση εκ νεκρών, μετά από τριήμερη ταφή του Ιησού. Πήγαν οι γυναίκες να τον μυρώσουν, βρήκαν τον βράχο…

0 Comments

Λίζα Διονυσιάδου: Ο Ντιμίτρι Λιχατσόφ για τη ζωή και τον θάνατο

Αυτές τις μέρες, όλοι μας αναγκαστικά, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια πρωτόγνωρη κατάσταση. Δεν αναφέρομαι στην υποχρεωτική παραμονή μας στο σπίτι. Αυτή, για κάποιους είναι ακόμη και επιθυμητή. Κάποιων άλλων, ίσως…

0 Comments

Λίζα Διονυσιάδου: Περιμένοντας τον θάνατο από ιό  

-Τι περιμένουμε στα σπίτια μας κλεισμένοι; Είναι ο κορονοϊός να φθάσει σήμερα στην πόρτα. -Γιατί στην έρημη βουλή μας τέτοια απραξία; Τι κάθονται οι βουλευτές και δεν νομοθετούνε; Γιατί ο…

0 Comments

Λίζα Διονυσιάδου: Έρωτας άηχος  

Την άνοιξη εκείνη, έπιναν το κρασί νερωμένο                    (ενίοτε με πάγο), και τον έρωτα πασπαλισμένο         με λεκτικές φιοριτούρες. Πίσω από την πόρτα που έμοιαζε ανοιγμένη, δεν υπήρχε τίποτα                      …

0 Comments

Λίζα Διονυσιάδου: Μερικές σκέψεις  για τον Σουπρεματισμό στην λογοτεχνία.  

         Αρχές του εικοστού αιώνα, εμφανίσθηκε στην Ρωσία ένα νέο κίνημα στην ζωγραφική, ο Σουπρεματισμός. Παράλληλα με τον Κονστρουκτιβισμό, λίγο μετά τον ιταλικό Φουτουρισμό. Βασικός εμπνευστής του…

1 Comment

Λίζα Διονυσιάδου: Περί γραφής και άλλων αδυναμιών.  

«Πρόκειται να γίνεις Ντοστογιέφσκι»;  Η ερώτηση ήρθε απρόσμενα, έπεσε σαν παραγινωμένο φρούτο από το δέντρο  και μάλλον περίμενε απάντηση. (Υποθέτω πνευματώδη). Μου την υπέβαλε ένας ηλικιωμένος «άνθρωπος των γραμμάτων» (τα…

0 Comments

Λίζα Διονυσιάδου: Η παράξενη πόλη

Η πόλη ήταν αστραφτερή. Δυσκολευόταν να πιστέψει ότι είναι πραγματική και όχι αντικατοπτρισμός. Το μόνο που τον έφερνε στην πραγματικότητα, ήταν τα μολυσμένα νερά του ποταμού (αν τα παρατηρούσες από…

0 Comments

Λίζα Διονυσιάδου: Ο γάτος Μπεγκεμότ του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ  

Στην ρωσική λογοτεχνία, ο πιο γνωστός γάτος (εκτός ίσως από τον σοφό γάτο που εμφανίζεται στο μυθιστόρημα του Πούσκιν «Ρουσλάν και Λιουντμίλα» και τον γάτο Μπαγιούν των ρωσικών παραμυθιών,) είναι…

0 Comments

Λίζα Διονυσιάδου: Νικολάι Γκουμιλιόφ  

Υπάρχει ένα  λυρικό ποίημα του Νικολάι Γκουμιλιόφ, με τίτλο «Εκείνη», γραμμένο την περίοδο που ο ποιητής περνούσε από τον Συμβολισμό στον Ακμεϊσμό. Ηρωίδα του ποιήματος είναι η γυναίκα του, η…

0 Comments

Λίζα Διονυσιάδου: Μερικές σκόρπιες σκέψεις για γάτες

-Οι τρίχρωμες γάτες είναι πάντα, ή σχεδόν πάντα θηλυκές ! (Δεν ξέρω γιατί, αλλά το αποδίδω στην θηλυκή τους κοκεταρία). -Οι γάτες στο Σφεντούρι (ορεινό χωριό της Αίγινας), όταν πρωτοπήγα…

0 Comments

Λίζα Διονυσιάδου: Η γλυπτική της Μάρως Μπαρτζίλη.

Τα έργα της γλύπτριας Μάρως Μπαρτζίλη βρίσκονται σε μια διαρκή συνομιλία με τον θεατή. Μέσα από τις δημιουργίες της αναδύονται σχήματα και μορφές της φύσης. Σύμφωνα με τον ζωγράφο, χαράκτη…

0 Comments