Άννα Αχμάτοβα: Αφιέρωση – Μετάφραση: Λίζα Διονυσιάδου

Το ποίημα «Αφιέρωση», απόσπασμα από το «Ρέκβιεμ», γραμμένο τον Μάρτιο του 1940,είναι αφιερωμένο στις γυναίκες εκείνες, που μαζί με την Αχμάτοβα, στάθηκαν στην μακριά ουρά των επισκεπτών στις φυλακές Κρεστί…

0 Comments

Λίζα Διονυσιάδου: Για ένα παράξενο χωριό

 Το Σφεντούρι είναι ένα παράξενο χωριό της Νότιας ορεινής Αίγινας. Η παραξενιά του ξεκινάει από το ίδιο του το όνομα. Προέρχεται από το ρήμα «σφεντουρίζω», που σημαίνει πετώ μακριά και,…

3 Comments

Όσιπ Μαντελστάμ: Αϋπνία (Όμηρος, Πανιά φουσκωμένα), απόδοση: Λίζα Διονυσιάδου  

Ως τη μέση διάβασα τον κατάλογο των καραβιών: Ως το ατέλειωτο σμάρι, μέχρι τη γραμμή των γερανών, Που κάποτε σηκώθηκε πάνω απ’ την Ελλάδα.   Σαν σμήνος γερανών σε ξένες…

0 Comments

Λίζα Διονυσιάδου: Μάτια γαλανά εσείς, περιστεριού

Η Μαρίνα Τσβετάγιεβα, στο βιβλίο της «Ο δικός μου Πούσκιν», αναφέρει κάπου ένα θλιμμένο τραγούδι που άκουγε παιδί :  Μάτια γαλανά εσείς, περιστεριού, Μαζί με των ανθρώπων την κακία Την…

0 Comments

Λίζα Διονυσιάδου: Περί ονείρων

 Κατά την διάρκεια του ύπνου τους οι άνθρωποι βλέπουν όνειρα. Άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο, όλοι έρχονται σε άμεση επαφή με αλλοπρόσαλλές ιστορίες που γεννούν εικόνες και συναισθήματα. Ορισμένα όνειρα, όπως…

0 Comments

 Όσιπ Μαντελστάμ Το επίγραμμα στον Στάλιν, απόδοση:  Λίζα Διονυσιάδου

ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΣΤΑΛΙΝ Ζούμε, δίχως της χώρας τη μυρουδιά, Τα λόγια μας στα δέκα βήματα σβηστά, Και όπου φτάνουν τα λόγια μισά, Εκεί θυμούνται του Κρεμλίνου τον άξεστο απ’ τα…

0 Comments

Λίζα Διονυσιάδου: Μερικές σκέψεις πάνω στην έννοια του καφκικού

Κάποιες ιστορίες, στην λογοτεχνία ή την ζωή, τις ονομάζουμε «καφκικές». Σύμφωνα με μια ανάλυση του Μίλαν Κούντερα, ο όρος αυτός, προσδιορισμένος μόνο και μόνο από τις εικόνες ενός μυθιστοριογράφου, εμφανίζεται…

0 Comments

Σεργκέι Γιεσένιν (1895 – 1925): Πρωτομαγιά – Απόδοση: Λίζα Διονυσιάδου

Πρωτομαγιά Υπάρχουν μουσική, στίχοι, χοροί, ψέμα και γαλιφιά… Ας με αποπαίρνουν για τις στροφές  –  Μέσα τους έχουν ανθρωπιά.   Είδα μια γιορτή, γιορτή του Μάη – κι έμεινα έκθαμβος.…

0 Comments

Ευγκένι Γιεφτουσένκο: Μοναξιά – Απόδοση: Λίζα Διονυσιάδου  

Τι ντροπή μοναχός σινεμά να πηγαίνεις δίχως φίλο, φιλενάδα, σύζυγο, οι παραστάσεις σύντομες με ατέλειωτη αναμονή.   Τι ντροπή-                     σε κλειστό πόλεμο νεύρων με σχόλια ειρωνικά στο φουαγιέ να…

0 Comments

Λίζα Διονυσιάδου: Της Πανδημίας

Μάσκες,     φορεμένες πάνω σε άλλες                                        μάσκες, πασχίζουν να κρατήσουν την ανάσα.                                      Άνθρωποι,          περπατούν ρομποτικά,          σε δρόμους άγνωστους. Τρένα,           φορτωμένα ελπίδες,            στέκουν ακίνητα,                   …

0 Comments

Λίζα Διονυσιάδου: Η Ανάσταση και η ζωή

Η Ανάσταση ήταν πάντα μια προσδοκία. Σύμφωνα με την χριστιανική παράδοση, υπήρξε ανάσταση εκ νεκρών, μετά από τριήμερη ταφή του Ιησού. Πήγαν οι γυναίκες να τον μυρώσουν, βρήκαν τον βράχο…

0 Comments